Βγήκα έξω από το σπίτι και άρχισα να περπατάω με γρήγορο βήμα. Αν και ο δρόμος ήταν άδειος, εγώ κοιτούσα δεξιά και αριστερά. Δεν ήθελα να με δουν, ούτε να δω κανέναν. Δεν φοβόμουνα. Απλά δεν ήθελα να δω για μια ακόμη φορά τα βλέμματα, που θα με κοιτούσαν με απέχθεια. Κάποιους που θα άλλαζαν δρόμο για να μην με πλησιάσουν. Γιατί ήμουν ένας από τους λίγους, που δεν φορούσαν ιατρική μάσκα.
Όλα ξεκίνησαν, όταν σε μια μακρινή χώρα έκανε την εμφάνισή του ένας νέος ιός, όπου έγινε γνωστός με το όνομα κωλοϊός. Ο κωλοϊός αναπτυσσόταν στον άνθρωπο στην περιοχή του πρωκτού και προκαλούσε ακατάσχετη διάρροια μέχρι τελικής πτώσης. Η εξάντληση από τις συνεχείς κενώσεις του εντέρου, μπορούσε να επιφέρει τον θάνατο. Ο κωλοϊός μπορούσε να μεταδοθεί με τον αέρα και με την ανθρώπινη επαφή. Στην μακρινή χώρα, που έκανε την εμφάνισή του ο κωλοϊός πέθαναν αρκετοί ασθενείς. Ο ιός μεταδόθηκε σε δυο-τρεις χώρες εκεί κοντά.
Η χώρα που ζω εγώ, είναι πολύ μακριά και μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιαστεί κάποιο κρούσμα του κωλοϊού. Όμως, ο πανικός για τον ιό έχει κυκλοφορήσει παντού. Στην αρχή υπήρχαν λίγοι, που άρχισαν να φορούν ιατρικές μάσκες. Μετά έγινε συνήθεια. Μετά η συνήθεια έγινε μόδα. Αρχικά, κυκλοφορούσαν οι γνωστές μονόχρωμες ιατρικές μάσκες, σε χρώμα, άσπρο, πράσινο και γαλάζιο. Λίγο αργότερα άρχισαν να κυκλοφορούν ιατρικές μάσκες σε διάφορα χρώματα. Πρώτα κυκλοφόρησαν στα γνωστά βασικά χρώματα και μετά άρχισαν να κυκλοφορούν σε όλα τα χρώματα της ίριδας. Έτσι, μπορούσε κανείς να δει ιατρικές μάσκες, σε αποχρώσεις σομόν, τυρκουάζ, μπορντοροδοκόκκινο και στις πενήντα αποχρώσεις του ροζ. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μετά άρχισαν να κυκλοφορούν πολύχρωμες ιατρικές μάσκες και μάσκες με σχέδια. Χαρακτηριστικές ήταν οι μάσκες με καρδούλες και οι μάσκες, που εικόνιζαν παγκόσμια γνωστούς ποδοσφαιριστές.
Λίγο καιρό μετά, οι ιατρικές μάσκες έπαψαν να είναι μονοπώλιο των φαρμακείων και εμφανίστηκαν στα σουπερμάρκετ και στα πολυκαταστήματα. Στη συνέχεια οι ιατρικές μάσκες εμφανίστηκαν και στους πάγκους των λαϊκών αγορών. Τότε, κυκλοφόρησαν φήμες ότι οι μάσκες των λαϊκών αγορών ήταν απομιμήσεις και δεν προστάτευαν όσο οι αυθεντικές ιατρικές μάσκες.
Η κυβέρνηση της χώρας, είχε καταργήσει όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Οι προγραμματισμένες συναυλίες είχαν ακυρωθεί, αλλά αυτό ήταν το λιγότερο. Είχαν απαγορευτεί οι αγκαλιές, τα φιλιά και γενικότερα όλες οι περιπτύξεις σε δημόσιο χώρο.
Εγώ, δεν ήθελα ποτέ να φορέσω ιατρική μάσκα. Εκτός του ότι ο κωλοϊός δεν είχε εμφανιστεί στη χώρα, που ζω, αρκούσαν οι απλοί κανόνες υγιεινής για την απαραίτητη προστασία. Είχα τον κώλο μου καθαρό και δεν φοβόμουν. Ήμουν από τους λίγους, που κυκλοφορούσα με το πρόσωπό μου ακάλυπτο. Βέβαια, αυτό μου στοίχισε προσωπικά. Η γυναίκα μου με παράτησε και πήγε να μείνει στην μητέρα της μακριά από μένα και τον κωλογιό μου (έτσι αποκαλούσε η πεθερά μου τον ιό). Οι φίλοι μου άρχισαν να με αποφεύγουν. Όποτε ήθελα να δω κάποιον, κάτι του τύχαινε. Από τη δουλειά μου τέθηκα σε αναγκαστική αργία.
Και να ΄μαι τώρα στον δρόμο να περπατάω με γρήγορο βήμα και το πρόσωπο ακάλυπτο. Ξαφνικά, ένα περιπολικό με πλεύρισε και τέσσερις αστυνομικοί, που φορούσαν μπλε σκούρες ιατρικές μάσκες με σταμάτησαν. Μου πέρασαν χειροπέδες, μου φόρεσαν μια ιατρική μάσκα με μαύρες οριζόντιες ρίγες και με πήγαν στο Τμήμα. Πίσω από ένα γραφείο βρισκόταν ένας ανώτερος αστυνομικός που φορούσε μια μπλε σκούρα ιατρική μάσκα, που έφερε τα διακριτικά του βαθμού του. Εκείνος, αφού με κοίταξε, μου είπε αυστηρά:
-Δεν ξέρετε ότι είναι απαραίτητο να φοράτε ιατρική μάσκα; Όποιος γυρίζει με το πρόσωπό του ακάλυπτο είναι δημόσιος κίνδυνος. Σας έχουν ξαναπιάσει ποτέ;
-Όχι κυρ-αστυνόμε.
-Ούτε προσαγωγή;
-Ούτε.
-Καλά. Για πρώτη φορά θα στη χαρίσω, αλλά έτσι και σε ξαναπιάσουν χωρίς ιατρική μάσκα, την έβαψες. Ο ανώτερος αστυνομικός κράτησε τα στοιχεία μου και με άφησε να φύγω.
Λίγο αργότερα, έφτασα στο σπίτι μου, έβγαλα την ιατρική μάσκα και ανάπνευσα. Προσωρινά ήμουν ελεύθερος.
Όλα ξεκίνησαν, όταν σε μια μακρινή χώρα έκανε την εμφάνισή του ένας νέος ιός, όπου έγινε γνωστός με το όνομα κωλοϊός. Ο κωλοϊός αναπτυσσόταν στον άνθρωπο στην περιοχή του πρωκτού και προκαλούσε ακατάσχετη διάρροια μέχρι τελικής πτώσης. Η εξάντληση από τις συνεχείς κενώσεις του εντέρου, μπορούσε να επιφέρει τον θάνατο. Ο κωλοϊός μπορούσε να μεταδοθεί με τον αέρα και με την ανθρώπινη επαφή. Στην μακρινή χώρα, που έκανε την εμφάνισή του ο κωλοϊός πέθαναν αρκετοί ασθενείς. Ο ιός μεταδόθηκε σε δυο-τρεις χώρες εκεί κοντά.
Η χώρα που ζω εγώ, είναι πολύ μακριά και μέχρι σήμερα δεν έχει παρουσιαστεί κάποιο κρούσμα του κωλοϊού. Όμως, ο πανικός για τον ιό έχει κυκλοφορήσει παντού. Στην αρχή υπήρχαν λίγοι, που άρχισαν να φορούν ιατρικές μάσκες. Μετά έγινε συνήθεια. Μετά η συνήθεια έγινε μόδα. Αρχικά, κυκλοφορούσαν οι γνωστές μονόχρωμες ιατρικές μάσκες, σε χρώμα, άσπρο, πράσινο και γαλάζιο. Λίγο αργότερα άρχισαν να κυκλοφορούν ιατρικές μάσκες σε διάφορα χρώματα. Πρώτα κυκλοφόρησαν στα γνωστά βασικά χρώματα και μετά άρχισαν να κυκλοφορούν σε όλα τα χρώματα της ίριδας. Έτσι, μπορούσε κανείς να δει ιατρικές μάσκες, σε αποχρώσεις σομόν, τυρκουάζ, μπορντοροδοκόκκινο και στις πενήντα αποχρώσεις του ροζ. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Μετά άρχισαν να κυκλοφορούν πολύχρωμες ιατρικές μάσκες και μάσκες με σχέδια. Χαρακτηριστικές ήταν οι μάσκες με καρδούλες και οι μάσκες, που εικόνιζαν παγκόσμια γνωστούς ποδοσφαιριστές.
Λίγο καιρό μετά, οι ιατρικές μάσκες έπαψαν να είναι μονοπώλιο των φαρμακείων και εμφανίστηκαν στα σουπερμάρκετ και στα πολυκαταστήματα. Στη συνέχεια οι ιατρικές μάσκες εμφανίστηκαν και στους πάγκους των λαϊκών αγορών. Τότε, κυκλοφόρησαν φήμες ότι οι μάσκες των λαϊκών αγορών ήταν απομιμήσεις και δεν προστάτευαν όσο οι αυθεντικές ιατρικές μάσκες.
Η κυβέρνηση της χώρας, είχε καταργήσει όλες τις πολιτιστικές εκδηλώσεις. Οι προγραμματισμένες συναυλίες είχαν ακυρωθεί, αλλά αυτό ήταν το λιγότερο. Είχαν απαγορευτεί οι αγκαλιές, τα φιλιά και γενικότερα όλες οι περιπτύξεις σε δημόσιο χώρο.
Εγώ, δεν ήθελα ποτέ να φορέσω ιατρική μάσκα. Εκτός του ότι ο κωλοϊός δεν είχε εμφανιστεί στη χώρα, που ζω, αρκούσαν οι απλοί κανόνες υγιεινής για την απαραίτητη προστασία. Είχα τον κώλο μου καθαρό και δεν φοβόμουν. Ήμουν από τους λίγους, που κυκλοφορούσα με το πρόσωπό μου ακάλυπτο. Βέβαια, αυτό μου στοίχισε προσωπικά. Η γυναίκα μου με παράτησε και πήγε να μείνει στην μητέρα της μακριά από μένα και τον κωλογιό μου (έτσι αποκαλούσε η πεθερά μου τον ιό). Οι φίλοι μου άρχισαν να με αποφεύγουν. Όποτε ήθελα να δω κάποιον, κάτι του τύχαινε. Από τη δουλειά μου τέθηκα σε αναγκαστική αργία.
Και να ΄μαι τώρα στον δρόμο να περπατάω με γρήγορο βήμα και το πρόσωπο ακάλυπτο. Ξαφνικά, ένα περιπολικό με πλεύρισε και τέσσερις αστυνομικοί, που φορούσαν μπλε σκούρες ιατρικές μάσκες με σταμάτησαν. Μου πέρασαν χειροπέδες, μου φόρεσαν μια ιατρική μάσκα με μαύρες οριζόντιες ρίγες και με πήγαν στο Τμήμα. Πίσω από ένα γραφείο βρισκόταν ένας ανώτερος αστυνομικός που φορούσε μια μπλε σκούρα ιατρική μάσκα, που έφερε τα διακριτικά του βαθμού του. Εκείνος, αφού με κοίταξε, μου είπε αυστηρά:
-Δεν ξέρετε ότι είναι απαραίτητο να φοράτε ιατρική μάσκα; Όποιος γυρίζει με το πρόσωπό του ακάλυπτο είναι δημόσιος κίνδυνος. Σας έχουν ξαναπιάσει ποτέ;
-Όχι κυρ-αστυνόμε.
-Ούτε προσαγωγή;
-Ούτε.
-Καλά. Για πρώτη φορά θα στη χαρίσω, αλλά έτσι και σε ξαναπιάσουν χωρίς ιατρική μάσκα, την έβαψες. Ο ανώτερος αστυνομικός κράτησε τα στοιχεία μου και με άφησε να φύγω.
Λίγο αργότερα, έφτασα στο σπίτι μου, έβγαλα την ιατρική μάσκα και ανάπνευσα. Προσωρινά ήμουν ελεύθερος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου