Το
“The Blind Man” είναι μία
ταινία μικρού μήκους η οποία γυρίστηκε
το 2018 και έχει ως βασικό άξονα την
αναπάντεχη σύγκρουση με το άγνωστο που
πολλές φορές μοιάζει μοιραίο.
“Φόβος
είναι η φυσιολογική αντίδραση στην
προσέγγιση της αλήθειας.”
Pema
Chödrön
Μία
μυστηριώδης φιγούρα καταδιώκει μία
νεαρή κοπέλα στα σοκάκια της πόλης και
την οδηγεί σε ένα μονοπάτι αρχαιότερο
και από τον ίδιο το χρόνο.
Μία
διαδρομή που ορίζεται και καθορίζεται
από το φόβο και το άγνωστο, σε καλεί να
αποφασίσεις αν θα έρθεις αντιμέτωπος
με αυτό και αν θα κατακτήσεις ή θα
κατακτηθείς.
Το σώμα γέρνει, βαρύ. Τα βήματα σέρνονται μα δε χάνονται. Μετρούν τα μάνταλα της ζωής και τα ανοίγουν με την Τέχνη.
΄Οταν τον είδα να χορεύει ένα τόσο βαρύ ζεμπέκικο, που στην αιχμή του απέπνεε τόση ελευθερία, μου φάνηκε τόσο κόντρα εικόνα σε σχέση με τους πίνακές του, τα έργα του. Κι ύστερα κατάλαβα ότι ήταν απόλυτα συντονισμένο. Τονικά, ουσιαστικά και στο ρεύμα που ο ίδιος έπλασε.
Γιατί απλά, τα μάνταλα των οριζόντων έσπασε τόσα χρόνια με τη ζωγραφική του. Αυτό ήταν η κατακλείδα, και ο πυρήνας όλων όσων είδα στην επίσκεψή μου στο ατελιέ. Τα μάνταλα ήταν βαριά, και εκείνος επιζητούσε να τα σπάσει. Να τα ακυρώσει. Να ελευθερώσει τον αέρα που πνιγόταν στις ανελεύθερες πρακτικές μιας κοινωνίας. Κι αυτό το κατόρθωσε μέσα απ΄την Τέχνη.
Κατάλαβα γιατί υπήρχε μόνο το μαύρο, τουλάχιστον μέχρι πολύ πρόσφατα. Γιατί το μαύρο περιέχει όλα τα άλλα χρώματα. Κατάλαβα ότι απουσίαζε ο ορίζοντας. Γιατί ο Γεώργιος Ξένος ήθελε η Τέχνη να μην ορίζει τίποτε. Να είναι ελεύθερη να πετάξει. Για τον σεμνό καλλιτέχνη ο δρόμος είναι ένας και το όριο ο ουρανός. Αυτό της πρέπει της ζωγραφικής, της γλυπτικής, της κάθε εικαστικής τέχνης. Να αφήνεται να δράσει ελεύθερη. Να αφήνεται να ερμηνευτεί, να γίνει κτήμα των ματιών του θεατή, όχι αξιολόγηση των "επαϊόντων"
.
Γι΄αυτό οι διερχόμενοι είχαν μόνο περίγραμμα. Γιατί όλο το υπόλοιπο είναι άυλο. ΄Η είναι η ύλη του καθενός, ανάλογα με το πώς το αντιλαμβάνεται ο ίδιος στη διέλευσή του από δω. ΄Η από όπου. Αόριστο, ατελές ίσως, αλλά και ατέλειωτο. Η συνοχή του είναι ο αέρας που περικλείεται στο περίγραμμα. Αυτός ο αέρας που αφήνεται να κυκλοφορήσει ελεύθερα και να μπορεί να δώσει ανάσα, πνοή, στη ζωή, στο έργο, στο σημάδι που θα αφεθεί όταν το φθαρτό σώμα θα εγκαταλείψει την κοσμική μορφή.
Κι ακόμα γιατί, αυτό που μετράει είναι το αποτύπωμά τους στο χώρο. Η κοσμική ταυτόητα, η περσόνα, λίγο ενδιαφέρει. Ενδιαφέρει το στίγμα τους στο γήινο περιβάλλον ή στο υπέρκοσμο και πώς η παρουσία τους σφραγίζει τα πράγματα, τους ανθρώπους, τη ζωή την ίδια.
Το ατελιέ είναι κι αυτό καθαυτό ένα έργο τέχνης. Είναι φτιαγμένο, χτισμένο, με πέτρα παλιά της περιοχής και τούβλο, μαζεμένο με φροντίδα από τους εργάτες. Το φως είναι μελετημένο να το λούζει όλη τη μέρα, πολλές φορές η τόση φωτεινότη καταλήγει να το πονάει.
Στέκομαι στη μαρμάρινη είσοδο που λειτουργεί σαν πρόναος, σαν γκαλερί. Προείκασμα του τι θα ακολουθήσει, μα είναι ήδη πολύ. Η Χριστίνα αναλαμβάνει να με γυρίσει παντού, δεν λέω ξεναγήσει γιατί θα την αδικούσε η λέξη. Μου εξηγεί το κάθε τι, που δίνει τις εικαστικές ερμηνείες γι΄αυτά που βλέπω και μου θυμίζει από πού προέρχονται, πότε περίπου έγιναν, πότε εκτέθηκαν. Διαφυλάττει, το βλέπω τώρα, με πολύ προσωπικό μόχθο και εξαιρετική αφοσίωση, τον χρόνο απερίσπαστο για τον Γεώργιο Ξένο, για να είναι εκείνος ελεύθερος να ασχολείται αποκλειστικά με την Τέχνη. ΄Ολα οι υπόλοιπες πρακτικές διαδικασίες, περνάνε απ΄τα χέρια της, στα διαλείμματα απ΄τη συγγραφή των δικών της ποιημάτων, για τις εκθέσεις και εκδηλώσεις που ο Ξένος μετέχει.
Σκέφτομαι το επώνυμό του, προσπαθώ να καταλάβω τον συμβολισμό, μια και ένιωσα ότι από την πρώτη γνωριμία ακόμα, στη Σαλονίκη κυριολεξία δεν υπάρχει. Τουλάχιστον όχι όσον αφορά όποιον συναντά το έργο του. Και τον ίδιο. Η οικειότητα, σε επίπεδο ενσυναίσθησης, που εκπέμπεται στα μάτια του θεατή, είναι εκπληκτική. Και συμβαίνει, τον τυλίγει, από το πρώτο λεπτό. Συνδέεται με τα έργα ο θεατής με τον πιο απλό, απαράμιλλο τρόπο.
Η ελευθερία των έργων του νομίζω το κάνει πρωτίστως αυτό. ΄Υστερα η φλόγα. Τρίτη η τόλμη. To ατελιέ εκτείνεται σε τρείς ορόφους. Στον τρίτο το σπίτι, γεμάτο θαλπωρή, ζεστασιά, απλότητα, φιλοξενία. Η αύρα όπως παντού, παρούσα.
Και τα σύμβολα. Αέναη συνομιλία της αρχαίας με τη σύγχρονη τέχνη, των αρχετύπων και των σύγχρονων ευρημάτων προκειμένου να δεθούν και να επικοινωνηθούν νοήματα. Τα φίδια, τα χέρια, τα αντικείμενα. ΄Ολα μοχλοί, δίαυλοι επικοινωνίας ιδεών και αρχών που διατρέχουν όλο του το έργο και την ιδιαίτερη ψυχοσύνθεσή του. Και οι διττές ερμηνείες συνυπάρχουν και αυτόνομες και αλληλένδετες. Δεν υπάρχει περιορισμός, κανόνας κοινωνικός ή κανονικός. Υπάρχει ελευθερία, όχι αναγκαστικότητα. Πολλώ δε μάλλον κανονικότητα.
To αγαπημένο μου, η φλόγα η ίδια, της μαύρης παπαρούνας, η ορμή της σεξουαλικότητας, κατά την ερμηνεία και τα μάτια μου.
΄Ομως πόσο αυτό δένει με το "Μαύρο", ποίημα της Χριστίνας Ντούβρη-Ξένου από τη "Συμφωνία Κολάσεων":
Μαύρο
Κόψε την παπαρούνα
που είναι δίπλα σου
και κοίταξε το μαύρο
ίσως εκεί βρεις τα μάτια μου
γεμάτα παραισθήσεις
μην τα κλείσεις
με τυλίγει το κόκκινο
Επικίνδυνος αέρας ο σημερινός
Αφήνω τελευταία, κατά σειράν "εμφανίσεως" στα ήδη αποσβολωμένα μου μάτια, κι όχι κατά σειρά σπουδαιότητας αυτή την αποκάλυψη. Οι τέχνες και οι εκφάνσεις τους συνυπάρχουν ισότιμα, με εσωτερική δημοκρατία η μια αγκαλιασμένη με την άλλη, όχι καπελωμένη, στο έργο του Γεώργιου Ξένου. Ζωγραφική και μουσική σύνθεση από τον ίδιο.... ΄Αρρηκτα δεμένα στέκουν προς αλληλοσυμπλήρωση.
Και ιδού. Χρώμα. Σε φωτιά. Σε ανάταση. Σε άναρχη διάταξη. ΄Οπως του πρέπει να γιορταστεί.
Ο πίνακας, όχι τυχαία, στέκεται πάνω απ΄το γραφείο του.
Και η άλλη όψη. Η μη κρυφή. Εκείνη που απαντά. Που συνομιλεί με τη ζωγραφική. Που αφήνεται να αποκαλυφθεί. Η μουσική γυμνή απέναντι στη ζωγραφική. Τίποτε να φοβηθεί, τίποτε να προσθέσει.
Το τέλος του κομματιού, η αρχή και το άπαν. Η φιλία. Τα δεσίματα. Οι ευτυχείς συνυπάρξεις. Οι συνάφειες δυνατότερες από συγγένειες. Και η αυθεντικότητα που δεν έχει ανάγκη την ούτως ή άλλως υπαρκτή, ταπεινή αυθεντία.
Θα τα πάρω μαζί μου σπίτι, αγκαλιασμένη, φροντισμένη, αναπαυμένη στην αγκαλιά της Τέχνης όταν γίνεται ζωή, κι αργότερα θα συνοψίσω αυτό που έζησα διαβάζοντας την Κραυγή της Χριστίνας Ντούβρη-Ξένου, τελευταίο αλλά όχι έσχατο ποίημα στη Συμφωνία Κολάσεων, των εκδόσεων του Σάμη Γαβριηλίδη, μια Παρασκευή απ΄αυτές που θα ζήσουμε πια χωρίς τη φυσική του παρουσία να μας χαϊδεύει:
Κραυγή
Υπάρχω και δεν υπάρχω
δεν υπάρχω και υπάρχω
στις επικίνδυνες σιωπές
στις ανάσες του πεύκου
στην καταιγίδα της θάλασσας
στις σχισμές των βράχων
στο χαώδες του ουρανού
στα κελιά της κόλασης
στο μηδέν της φυλακής
στο εφιαλτικό μωβ
στην απόγνωση του κίτρινου
στην κραυγή
Δεν υπάρχω και υπάρχω
υπάρχω και δεν υπάρχω
στα ισορροπημένα σύνολα
στην ευκολία του ωραίου
στην τετράγωνη ευτυχία
στο κατώφλι του παράδεισου
στο προγραμματισμένο βλέμμα
στη χωρίς έκρηξη συνύπαρξη
στις ανώδυνες σκιές
στη χωρίς πορτοκαλί δύση του ήλιου
στον πολλαπλασιασμό
στο αίνιγμα που αδυνατώ να λύσω.
Ο Γιώργος Ξένος, και η Χριστίνα, θα ταξιδέψουν για το έργο του στην Αμερική το Μάιο ώς τις 15 Ιουνίου. Μετά από πρόσκληση του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, θα παρουσιαστούν σε βίντεο όλες οι εκθέσεις του στα αρχαιολογικά μουσεία με θεματική τη "συνύπαρξη της αρχαίας με τη σύγχρονη Τέχνη και το μεταξύ τους διάλογο σε ανάλογες εκδηλώσεις σε τρεις πόλεις: Βοστώνη, Νέα Υόρκη και Ουάσινγκτον.
Εναρξη: Πέμπτη 1 Νοεμβρίου Παραστάσεις: 1, 8, 15, 22 & 29/11 στο Athenaeum Κελάρι Ο τενόρος Σταύρος Σαλαμπασόπουλος, που το κοινό γνώρισε αρχικά από τη συνεργασία του με την Εθνική Λυρική Σκηνή, την Μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού αλλά και τις πολύ επιτυχημένες εμφανίσεις του, τολμά φέτος να μας συστηθεί αλλιώς, με μια σειρά παραστάσεων αφιερωμένων στα αγαπημένα του ελληνικά και ξένα τραγούδια. ‘Οσοι τον είδαν, άλλωστε, στα φετινά Mad Awards, μετά το αρχικό ξάφνιασμα από τη συνύπαρξη επί σκηνής ενός τενόρου με την Πέγκυ Ζήνα (στη διασκευή, ειδικά για τα βραβεία του MAD TV, του “Ανθρωποι Μονάχοι”), εντυπωσιάστηκαν όχι μόνο από τη φωνή του Σταύρου, αλλά και τη δυναμική, λαμπερή του παρουσία. Στις παραστάσεις του στο ζεστό και φιλόξενο Κελάρι Athenaeum, o Σταύρος Σαλαμπασόπουλος παρουσιάζεται … Come Prima (μτφ. ‘Όπως Παλιά), με μια επιλογή κλασικών τραγουδιών από την ελληνική και διεθνή μουσική. Από τον Φρανκ Σινάτρα στον Αντρέα Μποτσέλι, τον Ζακ Μπρελ και τον Έρος Ραμαζότι, τις αγαπημένες ιταλικές καντσονέτες του Μάριο Λάντσα αλλά και γνωστά τραγούδια μεγάλων Ελλήνων συνθετών (Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Μουζάκης, Πλέσσας, Ξαρχάκος), ένα προγράμμα αξιώσεων που υπόσχεται να μας ταξιδέψει νοερά στο λαμπερό μας παρελθόν αλλά και τις μεγάλες σκηνές της Αμερικής και της Ευρώπης. Μαζί του στο πιάνο ο εξαιρετικός μαέστρος Γιώργος Τσοκάνης.
Σκηνοθετική επιμέλεια / management: Νίκος Τσαούσης Οργάνωση - Παραγωγή: ΑΚΑΝΘΟΣ International ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ Ο Τενόρος Σταύρος Σαλαμπασόπουλος ασχολήθηκε από πολύ μικρή ηλικία με τη μουσική, σπουδάζοντας πιάνο. Στη συνέχεια ξεκίνησε σπουδές κλασικού τραγουδιού και μέσα σε ένα χρόνο έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο παιδικό τμήμα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.Αργότερα, βρέθηκε στο Παρίσι για σπουδές με υποτροφία του Γαλλικού Κράτους (École Normale de Musique de Paris), ενώ παράλληλα εργάστηκε στην όπερα του Παρισιού (Opera de Paris). Εχει εμφανιστεί σε διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές και έχει συνεργαστεί με μεγάλες προσωπικότητες του χώρου της κλασικής μουσικής, της όπερας αλλά και της έντεχνης, crossover και ποπ μουσικής. Έχει ερμηνεύσει ρόλους κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου σε Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία και Ελλάδα και έχει συμμετάσχει σε ελληνικά και διεθνή Φεστιβάλ.
Οι άνθρωποι έρχονται απ’ το σκοτάδι και επιστρέφουν σε αυτό ως διάττοντες αστέρες. Είναι αυτόφωτοι ή ετερόφωτοι; Αντανακλούν ή εκπέμπουν το φως; Είναι η φωτογραφία µια κιβωτός µνήµης, όπου ο εικονιζόμενος κόσμος διασώζεται απ' το σκoτάδι της λήθης;
Τα παραπάνω, ας εκληφθούν ως αφορμές προβληµατισµού για όσους θελήσουν να μετάσχουν στον ανθρωποκεντρικό διαγωνισμό φωτογραφίας ψηφιακών Μέσων (φωτογραφικές μηχανές, κινητά τηλέφωνα, ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ταμπλέτες, webcam κ.λπ.).
Oι απαντήσεις, με τη μορφή ασπρόμαυρων ή έγχρωμων φωτογραφιών, θα κριθούν από Κριτικές Επιτροπές και ορισμένες από αυτές, θα εκτυπωθούν για να αποτελέσουν την οµώνυµη φωτογραφική έκθεση που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα και την Άμφισσα, στο πλαίσιο της ANIMART 2019. Επίσης θα συμπεριληφθούν στον ψηφιακό κατάλογο της έκθεσης και θα αναρτηθούν σε διαδικτυακή φωτοθήκη.
Η Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος ξεκινά ακροάσεις για νέους μουσικούς από όλη την Ελλαδα. Αναλυτικότερα:
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2018 - Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (ΣΣΑΣ)
Πλήθωνος Γεμιστού 1-2, Θεσσαλονίκη.
Οι ενδιαφερόμενοι συμμετέχοντες / -ουσες θα πρέπει να γνωρίζουν τα ακόλουθα:
1. Οι υποψήφιοι/-ες τραγουδιστές (σολίστ) θα εξεταστούν σε τραγούδι δικής τους επιλογής (acapella). Το είδος τραγουδιού είναι επιλογή του υποψηφίου. Η ηλικία του υποψηφίου θα πρέπει να είναι 17 έως 30 ετών.
2. Οι υποψήφιοι/-ες χορωδοί θα εξεταστούν σε τραγούδι δικής τους επιλογής (acapella). Το είδος τραγουδιού είναι επιλογή του υποψηφίου. Η ηλικία του υποψηφίου θα πρέπει να είναι 8 έως 30 ετών.
3. Οι υποψήφιοι /-ες μουσικοί (όργανα) θα εξεταστούν σε κομμάτι δικής τους επιλογής. Η ηλικία του υποψηφίου θα πρέπει να είναι 8 έως 30 ετών.
Διευκρινίζεται ότι η ακρόαση των μουσικών (Ορχήστρα) αφορά τα κάτωθι όργανα:
Πίκολο
Φλάουτο
Κλαρινέτο
Όμποε
Φαγκότο
Σαξόφωνο
Τρομπέτα
Τρομπόνι
Εμφώνιο
Κόρνο
Τούμπα
Άρπα
Βιολί
Βιόλα
Τσέλο
Κόντρα Μπάσο
Κλασική Κιθάρα
Μπουζούκι
Ευρωπαϊκά Κρουστά
Drums
Πιάνο
Ακκορντεόν
Ηλεκτρικό Mπάσο
Κανονάκι
Σαντούρι
4. Ως ημερομηνία γέννησης του/της υποψηφίου λογίζεται η 1η Ιανουαρίου του έτους γέννησης για τα κατώτερα όρια και η 31η Δεκεμβρίου του έτους γέννησης για τα ανώτερα όρια.
5. Αιτήσεις συμμετοχής θα γίνονται δεκτές μόνο μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου (email) με συμπλήρωση της φόρμας και αποστολής της ως συνημμένο στη διεύθυνση orchestraofgreece@gmail.com
6. Η ακριβής ώρα - μέρα των υποψηφίων και οι λεπτομέρειες της διαδικασίας προσέλευσης και εξέτασης θα κοινοποιηθούν στους/στις υποψηφίους με απαντητικό email.
7. Σε περίπτωση κωλύματος προσέλευσης, ακύρωσης δηλωθείσας συμμετοχής, ανάγκης ερωτήσεων ή διευκρινίσεων, οι υποψήφιοι μπορούν να απευθύνονται με ηλεκτρονικό μήνυμα στο orchestraofgreece@gmail.com
Σας επισημάνουμε ότι η ΣΟΝΕ λειτουργεί με βάση τον κανονισμό της και δεν παραβιάζεται από κανένα μέλος. Εφόσον διαβαστεί και αποδεχθεί, συμπληρώνετε την αίτηση.
Μια
ακόμη αξιόλογη πολιτιστική δράση παρουσιάζει η εξειδικευμένη πλατφόρμα
Πολιτιστικού Τουρισμού#Rest@rt στο νησί της Σαντορίνης.
Στην
καινούρια συνεργασία του φορέα με τον όμιλο πολυτελών ξενοδοχείων CanavesOia,
26 σύγχρονοι Έλληνες εικαστικοί, παρουσιάζουν σε ένα πολύ
υψηλών απαιτήσεων κοινό, τα έργα τους υπό την επιμέλεια της ιστορικού Τέχνης
Νικολένας Καλαιτζάκη και της εικαστικού Κέλλυς Αθανασιάδου.
Οι
καλλιτέχνες, Μαρία
Ανδρέου, Άννα Αντάρτη, Μάγδα Αποστόλου, Μάγδα Αστέρη, Βάσω Γιαννακοπούλου, Ελένη
Γκινοσάτη, Δικαία Δεσποτάκη, Μιλένα Δημητροκάλη, Γεωργία Κοκκίνη, Βασιλική
Κοσκινιώτου, ΛίλαΚουφοπούλου, Αναστασία Κωνσταντάκου, Νάντια Κωνσταντοπούλου,
Χριστίνα Λουκίδη, Σταυρούλα Μιχαλοπούλου, Κωνσταντίνος Μίχαλος, Μαρία Μπάχα,
Βασιλική Μπλούκου, Ελένη Παυλοπούλου, Σπυρίδων Πετράκος, Διονυσία Σεγγούνα,
Μαίρη Στεφάνου, Αστέριος Τόρης, Γεωργία Τρούλη, Νίκος Τσαρουχάς και Δήμητρα
Φακάρου, δημιούργησαν έργα αφαιρετικά για να συμμετέχουν στην έκθεση “Abstraction and Gesture” που θα διαρκέσει έως
τα τέλη Οκτώβρη.
Η
συγκεκριμένη έκθεση παρουσιάζεται στο νεοσύστατο ξενοδοχείο CanavesOiaEpitome
στη βόρεια πλευρά της Οίας και είναι μια εικαστική παρέμβαση στις 24 σουίτες
καθώς και στους κοινόχρηστους χώρους του καταλύματος με σημείο αναφοράς τη
χειρονομιακή ζωγραφική.
Η
συνεργασία με το #Rest@rtστοχεύει στην καθιέρωση ταυτότητας διανόησης για
το νέο υπερπολυτελές κατάλυμα του ομίλου που αποτελεί την επιτομή της
αισθητικής και των υψηλών υπηρεσιών διαμονής. Κάθε σουίτα φιλοξενεί αυθεντικούς
πίνακες των διακεκριμένων Ελλήνων καλλιτεχνών σε διάλογο με τον αρχιτεκτονικό
της σχεδιασμό, με σκοπό την προβολή του εγχώριου εικαστικού δυναμικού στους
εκλεκτούς διεθνείς επισκέπτες του συγκροτήματος.
Το#Rest@rtContemporaryArtPlatform είναι ο επίσημος φορέας
παραγωγής πολιτιστικών θεαμάτων που ειδικεύεται στον Πολιτιστικό Τουρισμό.Τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου
Πολιτισμού, του υπουργείου Τουρισμού και του ΕΟΤ. Σχεδιάζει και διοργανώνει πολιτιστικά
δρώμενα για λογαριασμό των επιχειρηματιών του τουρισμού που θέλουν να
αξιοποιήσουν τον πολιτισμό ως στοιχείο διαφοροποίησης και να αναβαθμίσουν
διανοητικά το επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών τους.
