Αναπνοή | Πέτρος Κανάνα

(Αναπνοή: βιολογική διαδικασία η οποία περιγράφει την ανταλλαγή οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακα μεταξύ οργανισμού και περιβάλλοντος. Διαδικασία απαραίτητη για την επιβίωση)

Πνιγμένα συναισθήματα

Θηρία

Ακονίζουν τα νύχια τους στα τοιχώματα της ψυχής

Βουβές κραυγές , άκου

Σκίζουν την σιωπή

Πνίγουν την λογική

Τρικυμία —

Θάλασσα

Ορίζοντας

Ουρανός —

Και εγώ τί ζητώ ;

Έκφραση

Θα ήθελα τα χέρια αυτά,

η σκέψη,

αυτή η ψυχή

να εισπνεύσουν την ζωή

και να εκπνεύσουν φως

Οκτώβριος, 2015

Γραμμή | Πέτρος Κανάνα

Μία συνεχής γραμμή σε χαρτί επάνω

η ζωή μας

μπερδεμένη με άλλες

πολλές• μικρές και μεγάλες

από χρώματα ποικίλα

άλλωτε εναρμονισμένες, σχεδόν παράλληλες

άλλωτε άβολα τοποθετημένες και ασφυκτικά συσχετισμένες μεταξύ τους

Όμως η συνέχεια της γραμμής έχει χάρη

και είναι όμορφη —

η τροχιά της μοναδική

οι καμπύλες και οι ευθείες της

μικρές και μεγάλες

Ακόμα και όταν θα σταματήσει η γραμμή

και δεν θα συνεχίζει πια

η πορεία της στον χρόνο δεν θα αλλάξει

ούτε τότε, ούτε ποτέ

γιατί με χρώμα ανεξίτηλο χαράχτηκε σε χαρτί επάνω

και θα υπάρχει —

μέχρι να καλυφθεί από μελάνι γραμμών άλλων

Άτιτλο | Πέτρος Κανάνα

“Και εγώ τί ζητώ;
Έκφραση


Θα ήθελα τα χέρια αυτά,
η σκέψη,
αυτή η ψυχή
να εισπνεύσουν την ζωή
και να εκπνεύσουν φως”

τώρα για το ποιός είμαι…είμαι πολλά — αγαπάω, σκέφτομαι, ονειρεύομαι, 

ελπίζω, φωνάζω και ψιθυρίζω.

Ειλικρίνεια | Πέτρος Κανάνα

Είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου. Έχει πλάκα πολλές φορές γιατί βλέπω μέσα μου αυτό που δεν βλέπουν οι άλλοι. Μόνο εγώ ξέρω τι σκέφτομαι και τι αισθάνομαι. Οι άλλοι ξέρουν μόνο αυτό που τους λέω, αυτό που βλέπουν. Νομίζω υπάρχει μεγάλη διαφορά σε αυτά τα δύο. Αν και είμαι δεν είμαι σίγουρος -και το λέω ειλικρινά - ποιος ακριβώς είμαι ή ακόμα ποιος θέλω να είμαι.  Νιώθω έντονα μέσα μου μία αντίθεση σημαντική ανάμεσα στο “φαίνεσθαι” και στο “είναι”. Όμως πώς είναι δυνατό να είμαι κάτι που δεν φαίνεται ή να φαίνομαι κάτι που δεν είμαι; Μήπως είμαι και τα δύο ; Αν και δεν ξέρω ότι ισχύει και για εσένα το ίδιο -καθώς μόνο εσύ γνωρίζεις αλήθεια τι σκέφτεσαι και τι αισθάνεσαι- πολύ θα το ήθελα να ξέρω. Είναι μεγάλη αρκετές φορές αυτή η ανάγκη - να ξέρω πως δεν είμαι διαφορετικός, πως μοιράζομαι αυτές τις περίεργες αλλά και πολύ ειλικρινείς σκέψεις. Ίσως να ήμουν πιο ήρεμος τότε και να μην σκεφτόμουν τόσο. Βέβαια, ίσως και όχι. Η διαφορετικότητα αυτή συχνά είναι για ‘μενα μια πηγή από την οποία ρέει δροσερή αναζωογονητική αυτοπεποίθηση όμως σχεδόν αμέσως οι αμφιβολίες μου σταματούν το νερό. Αμφιβολίες όπως αυτές που ανέφερα .

Η λευκή σελίδα στο τετράδιο με προσκαλεί και μου επιτρέπει να μιλάω, ίσως και να φωνάζω . Αν και απευθύνομαι σε κάποιον αναγνώστη , ξέρω πως οι λέξεις αυτές μάλλον θα μείνουν  κρυφές και παγιδευμένες μόνο στη δική μου τη σκέψη να κινούνται σε κύκλους σαν να χορεύουν σε γιορτές που δεν σταματούν ή να σκάνε με ορμή σαν κύματα από τον ωκεανό του συνειδητού και του ασυνειδήτου . Βέβαια, θα μπορούσα ακόμα και τώρα να σε ξεγελώ, να περιπαίζω την σκέψη και τη λογική σου, να μπερδεύω την εντύπωσή σου— μιας και το ξέρω αυτό καλά. Ίσως ποτέ να μην μπορέσω να είμαι ειλικρινής μαζί σου είτε τα διαβάζεις αυτά, είτε όχι . Υπάρχει άραγε κάποιος που θα μπορούσε να είναι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου;

Φωτογραφία: Πέτρος Κανάνα

O χορός | Πέτρος Κανανά

όνειρο θολό και συναισθήματα ρευστά

στάζουν πάνω στο κορμί άτακτα, χωρίς κανόνα

και ναι, είσαι μέσα στο χορό, στην κίνηση

μια στιγμή με τα μάτια κλειστά και έχεις βρεθεί σε άλλα μέρη

καινούργια αρώματα, χρώματα

και ο ρυθμός αλλάζει

από αργό σε γρήγορο

και εσύ κινείσαι

χορεύεις

πετάς και κολυμπάς

σέρνεσαι και χοροπηδάς

Αγαπάς -

φοβάσαι το λάθος βήμα,

αλλά ό,τι και αν συμβεί η κίνηση δεν σταματά

σε τραβάνε και σε σπρώχνουν

στο χορό -μέρα και νύχτα, σε ήλιο και βροχή-

συνεχίζεις-

πάνω κάτω θα τα μάθεις τα βήματα όλα

πάντα όμως κάποια θα σε πηγαίνουν μπροστά,

ενώ άλλα πίσω.

χόρεψε το όνειρο μέχρι να σβήσει-