Το ψέμα δεν το αγαπάν
μα την αλήθεια την μισούνε
Οι αρτίστες γενικά μιλάν
γιατί αλλιώς δεν τους ακούνε
Ακραίες θλίψεις, τρελές χαρές
και από πίσω η ρουτίνα και το στρες
Αν η γνώση δεν ήτανε στα σπάργανα
Δεν θα λέγαμε μόνο για τα βάσανα
Η γνώση όταν γίνεται κεφάλαιο
κλειδώνεται σαν κάτι το παράταιρο
Οι νόμοι θα είναι πάντα άδικοι
Γιατί η ψήφος μας είναι πάντα άκυρη
Κάθε δημόσια αναγνώριση της ήττας
Τσίτωμα γίνεται του σπαραγμού.
Άλλους τους κάνει σεφτέ της πίκρας
άλλους πομπούς του ιλλεγκαλισμού.
Να βγάζεις νοήμα από τα δυσνόητα
παράγει τέρατα ακατανόητα
Και αν η ελπίδα δεν φτάνει για όλους
τότε δεν φτάνει για κανέναν
Άστεγοι και άμοιροι σε εισόδους στον Βερόπουλο
και οι εργάτες τα σπάνε στον Οικονομόπουλο.
Τι νίκες και τι θρίαμβοι. Κοιτάμε και σχολιάζουμε αμήχανοι
ενώ μας κυβερνάνε τύραννοι.
