Τέρας | Μελίνα Πάσχου

Μη με κοιτάς.

Μην ψάχνεις να γνωρίσεις.

Αυτό που γνώρισες χάθηκε.

Το χαμόγελό μου έσβησε,

τα μάτια μου σκοτείνιασαν.

Μαύροι κύκλοι το πρόσωπο στοιχειώνουν,

ένα πρόσωπο τραβηγμένο απ'τη σιωπή.

Άρχισα ήδη να μετράω άσπρες τρίχες,

σημάδια, ρυτίδες.

Τα χέρια μου ξεμάθανε το χάδι,

αγριεμένα πια κινούνται και αγγίζουν.

Δεν υπάρχει πια η άνοιξη.

Βίαια την άρπαξε ο χειμώνας

και την κλείδωσε στο υπόγειο.

Αισθάνεσαι τα μαραμένα τριαντάφυλλα,

στη θέση τους απόμειναν αγκάθια-

τα ρόδα μέσα τους είναι έμβρυα νεκρά.

Κατάφερα να διώξω ό,τι μ'αγαπούσε-

αν μ'αγάπησε ποτέ.

Τώρα περπατώ μόνη,

κοιτάζοντας αγριεμένα τριγύρω

μη βρω άλλες ψεύτικες ελπίδες.

Μη με κοιτάς.

Ξέρεις ήδη τι έγινα.