Άτιτλο | Γωγώ Λιανού

Θα λάτρευα στ' αλήθεια έναν κόσμο, χωρίς σύνορα, πόλεις, κράτη ,

πολιτικές πεποιθήσεις, θρησκείες και ταμπέλες.

Θα τον λάτρευα πραγματικά αν κραύγαζε ''είμαι γήινος''.

Αν έβαζε στα σχολεία παιδιά κι όχι φασίστες.

Αυτόν τον κόσμο, που κανείς δε μπορεί να καταλύσει.

Να καταργήσει.

Που έχει ισχύ και διάρκεια.

Σχηματίζει με το σώμα του γροθιές

και κάνει το κατεστημένο θρύψαλα.

Σαρώνει πάνω ως κάτω και μέσα ως έξω την αηδία.

Και είναι προκλητικά παρήγορη η σκέψη του αγώνα.

Θα επιμείνω.

Ο κόσμος δεν αλλάζει.

Όμως - τουλάχιστον - υπάρχει σε σένα η ελπίδα.

Και, αν μή τι άλλο, αυτό είναι αρκετό.