Το καλό παιδί | Έβα Γκρην

Πάντα στη ζωή μου ήμουν το καλό παιδί. Πάντοτε εγώ να μην απογοητεύω τους άλλους. Συνεπής σε ραντεβού σε deadlines, συνεπής σε συναντήσεις. Πάντοτε να με κρεμάνε. Πάντοτε να εμπιστεύεσαι και πάντοτε να τρως τα μούτρα σου. Και εσύ να συνεχίζεις. Να προσπαθείς κάθε φορά να υπερβάλεις εαυτό. Για να είσαι ο σωστός γιος, ο σωστός μαθητής, ο σωστός φοιτητής, ο σωστός γκόμενος, ο σωστός σύζυγος, ο σωστός πατέρας, ο σωστός υπάλληλος, ο σωστός εργοδότης. Και πάντα όλοι να σε απογοητεύουν. Και πάντα να ζητάνε πιο πολλά. Πάντα να είσαι τέλειος και γι' αυτό πάντα να έχουν περισσότερες απαιτήσεις από εσένα. 

"Ρε συ δε μπορώ να πλύνω πιάτα, μπορείς;"

"Ρε συ δε μπορώ να βγάλω αυτές τις φωτοτυπίες μπορείς;"

"Ρε συ δε μπορώ Τετάρτη, να το κάνουμε Παρασκευή;"

Και εσύ να γαμιέσαι κάθε φορά για τον κάθε μαλάκα. Για να καταφέρεις να είσαι εσύ συνεπής. Όχι, όχι δεύτερες ευκαιρίες δεν παίζουν. Η ζωή είναι μικρή για να συγχωρέσουν ένα παράπτωμα στην τελειότητα. Αφού μπορείς, γιατί να μη το κάνεις; Αφού το ξέρουν ότι μπορείς. Θα σε λιώσουν. Θα σε ποδοπατήσουν. Θα επιμείνουν, ώσπου πια να μην έχεις άλλα δάκρυα να κλάψεις, άλλη δύναμη να δώσεις. Θα σε ξεζουμίσουν. Θα σε πατήσουν κάτω μέχρις να μην έχεις πια. Κι ύστερα αφού σε δουν να λιποψυχείς θα σε πουν και λιποτάκτη. Για δες τε ρε, βρίζει. Για δες τε ρε, έναν άνθρωπο. Κλαίει. Για δες τε ρε, πως κατάντησε ο ξοφλημένος. Θα πουν κι άλλα. Γιατί οι άνθρωποι συχνά κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Είτε γιατί έτσι γουστάρουν. Πάντοτε θα σε κρίνουν. Πάντα, όταν δεν έχουν να πάρουν κάτι από εσένα θα σου γυρίσουν την πλάτη. Θα σε φτύσουν. Θα σε περιγελάσουν. Θα σε εκτοπίσουν από τους κοσμικούς κύκλους. Θα σου γυρίσουν την πλάτη και ύστερα θα σε χλευάσουν. Και όλα εκείνα που πρόσφερες, παρακαταθήκη στο άπειρο. Μιας και σήμερα, είσαι ένα τίποτα. Μιας και σήμερα, η χρησιμότητά σου περιορίζεται στο να μπαλώσεις τις δικές σου τρύπες. Μιας και σήμερα αποφάσισες να δεις τι γίνεται με εσένα. Όχι, όχι, δε το συγχωρούν αυτό οι άνθρωποι. Δε μπορούν τάχα να δεχτούν πως η ζωή σου δεν είναι τόσο μίζερη όσο οι δικές τους. Δε μπορούν τάχα να δεχτούν πως εσύ αποφάσισες να έχεις ζωή. Γι' αυτό και θα κάνουν τα πάντα για να σε δοκιμάσουν. Θα κάνουν τα πάντα για να στην πάρουν. Για να σε αναγκάσουν τάχα να ζήσεις λίγη από τη μίζερη καθημερινότητά τους, λίγη από τη δική τους ζωή. Γιατί κανείς δε μπορεί να τη ζήσει μόνος του. Όχι, όχι πως τάχα θέλουν να μοιραστούν στιγμές. Όχι, όχι. Αυτά ο καθένας τα κρατάει για την πάρτη του. Με σένα μόνο τις υποχρεώσεις. Γιατί είναι ανίκανοι να τις διαχειριστούν. Γιατί είναι πολύ περισσότερο επαναπαυμένοι στο ότι εσύ φροντίζεις για όλα.

Όχι. Όχι. Τέρμα πια το καλό παιδί. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είσαι το καλό παιδί. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να τη ζεις για τους άλλους.