Σελιδοδείκτης | Σε Ονομάζω Χιουρρέμ | Σοφία Διονυσοπούλου | Μαρίνα Καρτελιά

Γράφει η Μαρίνα Καρτελιά.

Σε ονομάζω Χιουρρέμ 

(Αναστοχασμός πάνω στο βιβλίο της

Σοφίας Διονυσοπούλου)

Σε ονομάζω

Χ ι ο υ ρ ρ έ μ

Δείχνω με τρόπο φευγάτο, ποιητικό, ουσίας πώς είναι ν΄αγαπάς... 

Πώς είναι ν΄απαρνιέσαι τα κλισέ, τις κοινωνικές επιταγές και να βουτάς 

Να μην κρατάς “πισινές”  

Να τα δίνεις όλα και να αφοσιώνεσαι να σε κατακλύσει η αγάπη 

΄Ενα ποιητικό πεζογράφημα, ένα αφήγημα που κλείνει μέσα του 

Τη δόξα 

Την αγάπη 

Την αφιέρωση 

Σε κάτι που ξεπερνάει τα ανθρώπινα όρια 

Γιατί δεν υπάρχει εγώ κι εσύ 

Υπάρχει όμως ελευθερία 

Που πολεμιέται ακριβώς για τη φύση της 

Που δε φοβάται τίποτε και τη φοβούνται όλοι 

Γι΄αυτό ρίχνονται πάνω της με χίλιους τρόπους

Να την αφανίσουν

Με μανία

Πράγμα σημερινό, καθημερινό, σύγχρονο 

Αιώνιο 

Οι αντιδιαστολές και οι συνειρμοί περιπλέκονται και δένονται 

Στο ποιητικό νήμα 

Στο συναίσθημα που εκφεύγει 

Που εκφράζεται με λέξεις παλιές, ενωμένες, καινουργιοπλασμένες 

Γιατί δε φτάνουν οι υπάρχουσες 

Δεν επαρκούν οι ισχύουσες φόρμες 

Τα γράμματα όπως τα ξέρουμε τα τυπογραφικά στοιχεία 

΄Εχει έρθει ο Απολιναίρ να βοηθήσει 

Να φτιάξει τα ιδεογράμματα  

Της αγάπης  

Της εξουσίας  

Της φιλίας 

Του Τραύματος 

Το Τραύμα της Φυλής 

΄Αφυλο

Ταξιδεύει 

Το τέλος ήταν πίσω Πλησίαζε η αρχή 

Προσπαθεί να επουλωθεί 

Να μάθει 

Να εγγράψει την εμπειρία 

Να αναγεννηθεί 

΄Οταν Παγώνεις Κοκκαλώνεις κι Επιστρέφεις 

Από την όχθη του θανάτου πιο σοφός 

Η Χιουρρέμ δεν είναι μόνο η Χιουρρέμ 

Είναι η Αϊσέ, η Μαρίνα, η Σοφή 

Είναι εγώ κι εσύ 

Με φερετζέ ή με σάρι ή με “φερετζέ” 

Με ταυτότητα ή χωρίς 

Στη Δύση ή Στην Ανατολή 

Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία 

΄Η στη θεοκρατική μονοκρατορία 

΄Η ακόμα 

Στην επικυριαρχία μιας αγκαλιάς 

Η Χιουρρέμ 

Είναι αυτός ο ιδεατός 

Ο ΄Αντρας

Ο ΄Ερωτας

Αυτός που όλα τα αψηφά για την αγάπη 

Αυτός που αλλάζει τους νόμους για χάρη της 

Που ανοίγει νέα μονοπάτια να τα πατήσει εκείνη 

Που είναι πλήρης και ολόκληρος 

Ν΄αγαπηθεί από κείνη 

Να γίνει χαλί να μην τον νοιάζει 

Να αφιερωθεί στο ναό της 

Να αναπνέει το στόμα της 

Να μη φοβάται να μπει στη μήτρα 

Να περάσει τη νύχτα εκεί 

Να φέξει τη μέρα στα μάτια της 

Ν΄αλλάξει τις λέξεις 

Να ονειρευτεί τα δικά της όνειρα 

ΟΙ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΙ βρίσκονται ΕΝΑ ΒΗΜΑ MΠΡΟΣΤΑ 

Η Χιουρρέμ αενάως τελειώνεται και δεν τελειώνει ποτέ 

Είναι η μάνα που κλαίει και δεν φαίνεται 

Που της λείπει το σπλάχνο και τα σπλάχνα της καίνε 

Μα δε δείχνουν 

Τη φωτιά 

Είναι η θυσία που αγιάζεται 

Και δεν κλαίγεται 

Γιατί πραγματώθηκε ευχαρίστως 

Είναι το φίλτρο κάθε αγάπης 

Δυνατής, άφθαρτης  

Ικανής να μη δύσει ποτέ 

Η Χιουρρέμ, είμαι εγώ, είναι εσύ 

Σε ονομάζω Σοφή 

Σε ονομάζω Χιουρρέμ 

Σοφία Διονυσοπούλου 

Εκδόσεις Το Ροδακιό 

 * Οι πλαγιότιτλοι στο κέντρο είναι αποσπάσματα από το βιβλίο.