Ακολουθώντας τον Ήλιο | Μανώλης Τελώνης

Είπα στους δικούς μου ότι δε θα γυρίσω απόψε σπίτι.

Θα ακολουθήσω τον ήλιο.

Ένα σπουργίτι χτυπούσε με το ράμφος του το πέτρινο σκαλοπάτι πεινασμένο.

Το επόμενο σκαλί ήταν γεμάτο ψίχουλα.

Δεν το ανέβηκε. 

Μπορούσε να πετάξει. 

Δεν πέταξε.

Δε θέλω να είμαι σπουργίτι.

Εγώ θα ανέβω όλα τα σκαλοπάτια. Όταν τελειώσουν θα χτίσω κι άλλα.

Θα τα ανέβω κι αυτά. Θα φτιάχνω εκείνα κι εμένα.

Μόνο εγώ μπορώ να με φτιάξω.

Μαμά δε φεύγω. Ανεβαίνω.

Θα πάω στο φως.

Και ξέρω, θα είναι κουραστικό.

Έχεις όμως ιδέα πόσο ωραία θα είναι εκεί πάνω;