Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018

Ο ποιητής των βαγονιών | Μαριλένα Κολλάρου



Πάρε λίγη ποίηση
γιατί κάνεις σαν άνθρωπος κοινός 
όταν πεινάς.
Πάρε λίγη ποίηση.
Μια γυναίκα ξεψυχά στη στάση
κι ο Σεξπηρ απαγγείλει στο βαγόνι 
κρατώντας ένα ντέφι 
και την ανάμνηση της μάνας του.
Είπε ότι ήταν πρίγκιπας 
πριν γίνει ποιητής.
Μιλά γλώσσες τρεις:
Της φτώχειας, της εξαθλίωσης, της ελπίδας.
Κανένας δεν καταλαβαίνει τι εννοεί,
καθώς προτού μπούμε στο βαγόνι
γεμίσαμε τα στομάχια 
με την ψευδαίσθηση της καλοπέρασης,
πετάξαμε λίγα ψιλά στην τσέπη 
κραγιόν στα χείλη 
κι ομόρφυνε η άπλυτη ζωή μας.
Πάρε λίγη ποίηση,
γιατί κάνεις σαν η ζωή σου να έχει αξία
όταν πεινάς.
Σέρνεσαι από σώμα σε σώμα,
21 έγινες 
και σώμα δικό σου δεν έκανες.
Ξόδεψες τις ανάσες σε πνευμόνια ξένα,
ανάθεμα 
μια τζούρα αέρα δεν αξιοποίησες.
Πριν γίνει ποιητής στα βαγόνια 
ήταν πρίγκιπας 
κι εσύ, βουτηγμένη στα μελάνια
μια μελανιά ποίησης
δεν έγινες.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου