H αδιάλειπτη ισότητα που το βίωμα κρύβει | Στέλιος Γιαννίκης

Η εξίσωση ξεκινάει από το χρήμα 
η υπερπήδηση του αντιπραγματισμού
μετά την ταφή του
με το άδειο πουκάμισο και το στομάχι κεδρία
με το μέσο που οργώνει την απόσταση χωρίς να
την λύνει

η μεταφυσική μετατοπισμένη όπως
το σκάσιμο ενός μπαλονιού
που πια έχει πέσει

η στιγμή που πρέπει να επενδύσεις τον χρόνο
ζεστά ντυμένο με κίνηση
αυτό που αγόρασες
ένας αριθμός
όπως μόνο ο αριθμός
1

ο θάνατος μια συνθήκη
που η βαρύτητα κατεβάζει να υπογράψεις

ξεκίνα να φύγεις θα δεις
μόνο η νύχτα υπάρχει που αμισθί σβήνει

ο κεχηναίος σχηματισμός που ρημάζεται
στα σκεπάσματα με τα προς το ζην

στο ροδοκόκκινο περιτύλιγμα
της φθοράς
η αντίσταση
προς το έλλειμμα
είσαι