Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2017

Αφιέρωμα | Ουμπέρτο Έκο (1932-2016) | Της Χάρις Γεωργίου


"Η τέχνη του διαβάσματος έγκειται στο να ξέρεις ποιες σελίδες να πηδήξεις."

Ο Ουμπέρτο Έκο γεννήθηκε στην Αλεσάντρια του Πιεμόντε σαν σήμερα, το 1932 και ήταν μέσα στις αγαπημένες προσωπικότητες που μας άφησαν μέσα στο 2016. Φημολογείται ότι το επώνυμο “Έκο” είναι το αρκτικόλεξο των λέξεων “Ex Caelis Oblatus”, που σημαίνει “θεϊκό δώρο”.


Ακολούθησε σπουδές μεσαιωνικής φιλοσοφίας και λογοτεχνίας και έκανε το διδακτορικό του στη φιλοσοφία το 1954, ολοκληρώνοντας τη διατριβή του για τον Θωμά Ακινάτη. Από το 1988 ήταν πρόεδρος του Διεθνούς Κέντρου Μελετών Σημειωτικής στο Πανεπιστήμιο του Σαν Μαρίνο.



Το 1965 εξελέγη καθηγητής Οπτικών Επικοινωνιών στη Φλωρεντία και το 1966 καθηγητής της Σημειολογίας στο Μιλάνο. Το 1971 το Πανεπιστήμιο της Μπολόνια του προσέφερε τη θέση του τακτικού καθηγητή της Σημειολογίας και το 1974 ο Έκο οργάνωσε τον Διεθνή Σύνδεσμο Μελετών. Επίσης, είναι διευθυντής του περιοδικού “VS”. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 70, άρχισε να γράφει τα μυθιστορήματα του, κάνοντας την αρχή με “Το όνομα του Ρόδου”, που τιμήθηκε με το βραβείο Strega το 1981 και το Medicis Etranger το 1982, ενώ πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. 
Έκτοτε έχει γράψει πληθώρα δοκιμίων και συγγραμάτων συμπεριλαμβανομένων "Το εκκρεμές του Φουκώ" και "Το κοιμητήριο της Πράγας". Ενώ, το τελευταίο του μυθιστόρημα με τίτλο "Φύλλο μηδέν", κυκλοφόρησε το 2015.
Σχεδόν όλα τα έργα του - λογοτεχνικά και μη - κυκλοφορούν μεταφρασμένα και στα ελληνικά, με κυριότερη μεταφράστρια την Έφη Καλλιφατίδη από τους εκδοτικούς οίκους "Γνώση", "Μαλλιάρης" "Ελληνικά Γράμματα" και "Ψυχογιός".

Κάποια από τα σημαντικότερα αποφθέγματά του είναι:

Σήμερα μόνο οι ηλίθιοι κάνουν δικτατορίες με τανκς, από τη στιγμή που υπάρχει η τηλεόραση.


Μου φτάνει που ξέρω να διαβάζω, γιατί έτσι μαθαίνω αυτά που δεν ξέρω, ενώ όταν γράφεις, γράφεις μόνο αυτά που ξέρεις ήδη.

Τίποτε δεν δίνει σ’ έναν φοβισμένο άνθρωπο περισσότερο κουράγιο από το φόβο ενός άλλου.

Το να έχουμε έναν εχθρό είναι σημαντικό για να ορίσουμε την ταυτότητά μας. Γι’ αυτό όταν ο εχθρός δεν υπάρχει, χρειάζεται να τον κατασκευάσουμε.

Η μαζική κουλτούρα είναι αντι-κουλτούρα.

Και ένα δωράκι για όσους έχουν όρεξη για μελέτη: Η σημειολογεία στην καθημερινή ζωή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου