Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2016

EΣΥ | Charlotte Sometimes

Σμιλεύεται η μυρωδιά της θάλασσας στα πλάτη της ανάσας σου;

Ο ουρανός στα μήκη της ματιάς σου;

Χωρά της γης η κίνηση μες’ τη δική σου την οργιά;

Του Μαγγελάνου οι νεφέλες μες’ τα δικά σου σύννεφα;



Για μια στιγμή χωρούν.

Αυτή είναι η στιγμή που ερωτεύεσαι!


 Αλίμονο, αν δεν μπορούσε ο αέρας

να έχει το βάθος της ανάσας σου,

ή κι ο Θεός ο ίδιος

το σχήμα των ανθρώπων.


 Χάος θα σε παρέδιδε στον κόσμο,

εν μέσω χάους θα τον εγκατέλειπες.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου