Young Lear, Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες | Πήγαμε Θέατρο

Κείμενο: Ερμιόνη Τσεντίδου

Ο Young Lear της Ιόλης Ανδρεάδη, ακολουθεί τα χνάρια της γνωστής ιστορίας του Σαίξπηρ για τον βασιλιά της Βρετάνης που μοιράζει την περιουσία του στις κόρες του που δεν τον αγαπούν, αποκληρώνοντας την μοναδική κόρη που τον αγαπά. Είναι η ιστορία του βασιλιά που ξεγελάστηκε και εκδιώχτηκε από τα ίδια του τα παιδιά.

Η παράσταση ξεκινά με την αίθουσα αναμονής ενός νοσοκομείου. Η ένταση είναι διάχυτη. Κάτι σοβαρό συμβαίνει, κάποια ζωή απειλείται. Στα λεπτά πριν ξεκινήσουν οι διάλογοι γίνεται φανερό πως κάτι δένει τους χαρακτήρες, κάποιος τους έχει φέρει εκεί, από διαφορετικές ζωές τον κάθε ένα. Η αγωνία είναι διάχυτη διαποτίζοντας τις κινήσεις των ηθοποιών.

 Ένας παλμός. Μια καρδιά που παλεύει.

Ένα παιχνίδι παλιό ξεκινά και μέσα σε αυτό φαίνεται ο Βασιλιάς Λήρ. Διάλογοι του κλασσικού έργου μπερδεύονται με τους ρόλους των ηθοποιών, σε ένα λογοτεχνικό πάρε δώσε, σε ένα παιχνίδι μεταξύ αλήθειας και ενός βασιλείου φανταστικού, όπου κυριαρχεί η δολοπλοκία, η διαφθορά και η ζήλεια. Μέσα από το παιχνίδι ψυχογραφούνται οι ηθοποιοί που μοιάζουν πολύ με τους αρχέτυπους ρόλους του Κάιν και του Άβελ. Τα αδέρφια υπονομεύουν ο ένας τον άλλον, ζητούν να εκδικηθούν, ζητούν να κυριαρχήσουν σε ένα καινούριο παιχνίδι εξουσίας που στήνεται πάνω στο ανοιχτό στερνό του πατέρα στο χειρουργείο.

Ίσως, η πορεία των αδερφών γράφεται συνέχεια από την αρχή και είναι πάντα η ίδια. Απορροφημένοι από τον πλούτο και την αδιαφορία τους προς την πραγματική ζωή, την οποία τους θυμίζει ο τρελός γελωτοποιός, αρκούνται στο να χτυπιούνται μεταξύ τους, στο να κάνουν συμμαχίες που διαλύουν σε δευτερόλεπτα, στο να πληγώνουν ο ένας τον άλλον.

Ο αιώνιος πατέρας Λήρ καταλαβαίνει το λάθος του και έρχεται σε συναίσθηση, καθώς περνά το κατώφλι της τρέλας και συνειδητοποιεί πως τα παιδιά του ήταν πάντα αποφασισμένα για ένα πράγμα, να κερδίσουν το βασίλειο του, να καταχραστούν την περιουσία του, να γίνουν βασιλιάδες θάβοντας τον.

Η παράσταση είναι διαχρονικά κλασσική και είναι ξεκάθαρη η πορεία της. Αποτυπώνει μέσα της ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής οικογένειας, όπου πάθη, λάθη και ψέματα, χαράζουν τους ανθρώπους και τους μεταμορφώνουν σε μικρά τέρατα που ζητούν να τραφούν από τους δικούς τους ανθρώπους, ώστε να καλύψουν τα κενά τους.

Κατα την διάρκεια της παράστασης, το πέρασμα από την πραγματικότητα στους ρόλους του κλασσικού έργου γίνεται μερικές φόρες αρκετά προβληματικό, δημιουργώντας ενδεχομένως κάποια σύγχυση στον θεατή, ενώ η κινησιολογία της παράστασης είναι συχνά δυσνόητη και λίγο υπερβολική. Η σύνδεση με τον Βασιλιά Ληρ γίνεται ευκολότερα αν ο θεατής γνωρίζει το σαιξπηρικό δράμα, ειδάλλως οι παράλληλες αφηγήσεις κουράζουν και αποσυντονίζουν. Τα κοινά σημεία στις δυο αφηγήσεις είναι πολλά αλλά δεν είναι αρκετά.  

Η παράσταση χρειάζεται χρόνο για να μεταδώσει το μήνυμα της, σκέψη, και ενδεχομένως κάποια αντίστοιχα βιώματα του εκάστοτε θεατή, ώστε να γίνει είτε ο βασιλιάς, είτε ένα από τα παιδιά - δράκους, είτε η αδερφή που εκδιώχθηκε, αλλά, συγχωρώντας τους πάντες, κατάφερε να συνεχίσει την ζωή της, να απαλλαγεί από τα μίση και να θεραπεύσει τον εαυτό της. 

Young Lear

Σκηνική Σύνθεση της Ιόλης Ανδρεάδη

Διαρκεια : 90 '

Ερμηνεύουν: Μιλτιάδης Φιορέντζης, Ελεάνα Καυκαλά, Θύμιος Κούκιος, Μαρία Προϊστάκη, Χριστίνα Γαρμπή, Νεκτάριος Σμυρνάκης

Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες

Τουρναβίτου 7,Ψυρρή

Τηλ : 2103255444

Παραστάσεις : Έως : 30/10

Πληροφορίες : Βραδ.: Παρ.-Κυρ. 9.15 μ.μ.

Τιμη : € 12.