Αν σε άκουσα δεν ήσουν εσύ.
Αλλά εκείνη η άσβεστη επιθυμία για έρωτα.
Η σκάλα προς το άπιαστο,
το αντίθετο που πάντα ξεχειλίζει γοητεία.
Σε ξεκινούν φανάρια, με σταματούν τα όνειρα
Που συναντιόμαστε απόψε;
Στην απραξία των κοινών μας πόθων
σε άγγιξα και με φοβήθηκες.
Πόσες ζωές χρειάζονται για την πληρότητα
πόσες νύχτες για να σε χορτάσω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου