Για εμάς τους δύο | Μανώλης Τελώνης

Κοίτα πλάκα, 

κοίτα πώς ρέουν οι λέξεις, 

σαν ένας κα 

                    τα

                        ρά

                             χτης

παραισθήσεων και συναισθημάτων 

εμπλουτισμένες με λογική του 

κάθε μου είναι. Μα φαίνεται;

Αυτό που νιώθω, το νιώθουν και οι άλλοι; 

Το κάθε μου                        κενό

το αντιλαμβάνονται ή είναι όλοι τους

Κ Ο Μ Π Α Ρ Σ Ο Ι κι ας νομίζουν ότι είναι πρωταγωνιστές

σε ένα θέατρο παραλόγου που φτιάχτηκε μόνο 

                       για εμάς 

                                ...τους δύο;

Η πειθώ που κάνει στα ψέματα για μια τελευταία φορά ότι όλα πάνε μια χαρά, ενώ

Δ ε ν  πάνε καν. 

Δε σου ζητάω να με πιάσεις. 

Ζητάω περισσότερα.

Να με αγγίξεις. 

Κι ας μη με ακουμπήσεις. 

Και μη λες πως δεν ξέρεις τον τρόπο.

Μόνο εσύ τον ξέρεις. 

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΝΥΧΤΑ ΜΟΥ.

Πηγή: Finding The Jolly