92
Κι είπε μιά άλλη: Μά ποτέ τ όξύθυμο τ άγoρι
δέ θά 'σπαγε τό κύπελλο που ήπιε μέ χαρά-
γιατί Αύτός πού 'φτιαξε λοιπόν άπό χαρά-όχι ζόρι
τ'Αγγείο, θέ νά τ' άφάνιζε κάτω άπ' όργή κι άρά;
93
Τ'άνανταπάντητο έμεινε μά σά σιωπή άπλώθη .
μίλησ' άγγείο πιό άχαρο: "Για τή στραβή μορφή
που 'χω, νιώθω τό σαρκασμό που γύρω μου έσηκώθη
του Πλάστη μή δέν έτρεμε τό χέρι ,ώ άδερφοί;"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου