Οι Inkaholics μας μύησαν στην τέχνη του tattooing | Έλλη Πράντζου

Μια τέχνη κάποτε παρεξηγημένη, πλέον πολύ διαδεδομένη που όμως ακόμη και στις μέρες μας για κάποιους ανθρώπους περασμένων γενεών θεωρείται ταμπού, έρχονται να μας συστήσουν σήμερα δύο ειδικοί του είδους, νέα παιδιά με πολύ πάθος και μεράκι, ο Σόλων κι ο Ηλίας. Εδώ και λίγο καιρό απέκτησαν στη Θεσσαλονίκη τον δικό τους alternative χώρο και μοιράστηκαν μαζί μας τόσο τις σκέψεις τους όσο και τις γνώσεις τους. Ο λόγος για την τέχνη του tattoo και τα μυστικά της στα οποία πρόκειται να μας μυήσουν μέσα από τις παρακάτω γραμμές.

                                                           (φωτογραφία από το αρχείο των Inkaholics)

Πριν περάσουμε όμως στα άδυτα της τέχνης του tattoo ας γνωρίσουμε πρώτα λίγο καλύτερα τους δυο τους.

Ο Ηλίας ασχολείται με το tattooing τα τελευταία 7 χρόνια και 4 χρόνια πριν άφησε το ψεύτικο δέρμα για να χτυπήσει το πρώτο του tattoo σε άνθρωπο. Ως πιτσιρικάς μας είπε ότι δεν του άρεσαν καθόλου τα tattoos όμως όταν γύρω στην ηλικία των 20-21 βρέθηκε με έναν φίλο σε ένα tattoo studio ξεκίνησε τελικά την ενασχόλησή του με τη συγκεκριμένη τέχνη. Η περιέργειά του για την όλη διαδικασία στάθηκε αφορμή μιας και ρωτώντας τον ιδιοκτήτη του studio πώς γίνεται ένα tattoo εκείνος προθυμοποιήθηκε να του δείξει. Κάπως έτσι, λοιπόν, δεν άργησε να μπει και στον ίδιο το μικρόβιο που ως τότε απέφευγε, μιας και πρόκειται για έναν χώρο πολύ γοητευτικό ομολογουμένως.

                                                          (Φωτογραφία από το αρχείο των Inkaholics)

Ο Σόλων από μικρή ηλικία ασχολούνταν με τον εικαστικό κλάδο μέσα από άλλες μορφές τέχνης. Έχει σπουδάσει γραφιστική, interior design, ενώ ως πιτσιρίκος ασχολήθηκε αρκετά με το graffiti. Το παράδοξο είναι πως ούτε εκείνος είχε το μικρόβιο του tattooing από παλιά όμως περνώντας ο καιρός το είδε ως μια καλή ευκαιρία με διάφορες διεξόδους και κάπως έτσι όντας ξάδερφος του Ηλία έμαθε από εκείνον τα απαραίτητα κι εξασκήθηκε πλέον κι ο ίδιος στο αντικείμενο αυτό αγαπώντας το.

                                                           (Φωτογραφία από το αρχείο των Inkaholics)

Εδώ και λίγους μήνες έφτιαξαν μαζί έναν νέο εναλλακτικό χώρο με industrial στοιχεία στο κέντρο της πόλης, το Inkaholics Tattoo που ήρθε δυναμικά στα πράγματα μέσα από την αστείρευτη όρεξή τους για δημιουργία. Γνωρίζοντάς τους καταλάβαμε κι επιβεβαιώσαμε ιδίοις όμμασι πως όντως η δημιουργικότητά τους χτυπάει κόκκινο. Το studio έχει ήδη αρχίσει να ακούγεται ως κάτι φρέσκο στους κύκλους της Θεσσαλονίκης, λοιπόν, και μπορείς να τους γνωρίσεις από κοντά κι εσύ περνώντας μια βόλτα από την οδό Πλάτωνος 17.

Μέχρι τότε φρόντισαν να μας -και σας- ταξιδέψουν οι ίδιοι στον κόσμο της τέχνης τους μέσα από την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε και τους ευχαριστούμε πολύ.

Ξεκινώντας την κουβέντα μας με τα απαραίτητα ιστορικά στοιχεία μάθαμε από τα παιδιά πως το tattoo έκανε την εμφάνισή του στην Ινδία από ιθαγενείς που έτσι σημάδευαν τους πολεμιστές. Χρησιμοποιώντας σπασμένα, αιχμηρά κόκαλα ζώων κι ένα μείγμα στάχτης και νερού σημάδευαν το δέρμα με ένα σφυράκι. Η ιστορία θέλει, λοιπόν, τον Captain James Cook να φέρνει μαζί του στην Ευρώπη μετά από κάποιο ταξίδι του έναν από τους γνώστες αυτού του πρώιμου tattooing. Ξεκίνησε διαδίδοντάς το μέσα στους κύκλους των πλουσίων θέλοντας να βγάλει χρήματα που οι φτωχοί δε διέθεταν κι έτσι το παρουσίασε ως κάτι πολύ εντυπωσιακό.

Με τον καιρό η νοοτροπία γύρω από τα tattoos άλλαξε κι όπως ξέρουμε πέρασαν στις φυλακές. Κάπως έτσι από το σφυρί και το καλέμι φτάσαμε στο μηχάνημα μιας κι οι φυλακισμένοι είχαν τον χρόνο να ασχοληθούν και να το εξελίξουν χωρίς φυσικά ωστόσο να τηρούν τους απαραίτητους κανόνες υγιεινής. Γι’ αυτόν τον λόγο από συνήθεια των πλουσίων μετατράπηκε σε κάτι που μόνο οι περιθωριακοί και “παρακατιανοί” επέλεγαν. Στη χώρα μας μέχρι και τη δεκαετία του ‘80 θεωρούνταν ταμπού κι ίσως ακόμη κάποιοι από τους μεγαλύτερους να το θεωρούν δείγμα “κατωτερότητας” ως απομεινάρι εκείνης της εποχής. Ωστόσο πλέον ευτυχώς από την πλειοψηφία αντιμετωπίζεται ως μορφή τέχνης όπως πραγματικά είναι γι’ αυτό και μπορείς να δεις ανθρώπους κάθε προσωπικότητας και στιλ να το επιλέγουν.

Βέβαια, από την κουβέντα μας δεν έλειψε κι η διαπίστωση πως στην Ελλάδα όποια μορφή τέχνης κι αν ακολουθείς δεν έχεις θετική αντιμετώπιση κι όσον αφορά τον πολιτισμό είμαστε αρκετά πίσω. Πάντα ο καλλιτέχνης της παρέας δεν είναι τυχαίο που θεωρείται ο φευγάτος κι αυτή η γενικότερη νοοτροπία έχει και πρακτικό αντίκτυπο όσον αφορά τις δυσκολίες και τα θέματα επιβίωσης που προκύπτουν στους καλλιτεχνικούς τομείς.

Αντιθέτως σε χώρες του εξωτερικού όπως η Γερμανία παρατηρείται μεγάλη εξέλιξη σε κάθε καλλιτεχνικό τομέα όπου αντιμετωπίζεται κάθε δημιουργός και κοινωνός της τέχνης με σεβασμό. Όσον αφορά το tattooing η Γερμανία είναι η χώρα που αναδεικνύει τους περισσότερους καλλιτέχνες κι ανεβαίνουν πολλοί από αυτούς Στουτγκάρδη ή Βερολίνο για να εξελίξουν την τέχνη τους. Η Σουηδία επίσης δεν πάει πίσω.

Όταν τους ρωτήσαμε τι χρειάζεται για να γίνει κάποιος tattoo artist μας είπαν πως στην πραγματικότητα οι περισσότεροι αν όχι όλοι όσοι έχουμε στο μυαλό μας ως tattoo artists είναι tattooists κάτι πρακτικά εντελώς διαφορετικό. Ένας tattooist αποτυπώνει στο δέρμα το εκάστοτε tattoo ως stencil, δηλαδή προσχεδίαση, μέσω του ήδη σχεδιασμένου σε χαρτί σχεδίου. Ο tattoo artist από την άλλη πλευρά παίρνει το μηχανάκι, το βουτάει στο μελάνι και ζωγραφίσει απευθείας στο δέρμα χωρίς καν απαραιτήτως να έχει ήδη κάτι πολύ συγκεκριμένο στο μυαλό του. Για να φτάσεις, λοιπόν, να γίνεις tattoo artist σίγουρα περνάς από το στάδιο του tattooist και στην πορεία μέσα από την τριβή, με την απαραίτητη αυτοπεποίθηση κι αν όντως το ‘χεις και λίγο μέσα σου ως κλίση το τολμάς.

                                                           (Φωτογραφία από το αρχείο των Inkaholics)

Για να φτάσει όμως κάποιος να γίνει tattooist για αρχή, τι χρειάζεται τελικά; Αρχικά δεν είναι τόσο απαραίτητο όπως πιστεύουμε το να ξέρεις να ζωγραφίζεις γενικά -αν και μια τέτοια ικανότητα όντως συμβάλλει- αρκεί φυσικά να έχεις την απαραίτητη αντίληψη κι εννοείται θέληση κι αγάπη για το αντικείμενο. Πολλοί ξεκίνησαν να ακολουθήσουν τον δρόμο αυτόν είτε επειδή το είδαν ως οικονομική ευκαιρία είτε επειδή αγαπούσαν τη ζωγραφική. Στην πορεία, όμως, καταλαβαίνεις πως όσον αφορά τη ζωγραφική είναι κάτι εντελώς διαφορετικό στην πράξη, αποτελεί άλλη τεχνική κι αν δεν αγαπάς το ξεχωριστό αυτό είδος τέχνης εν τέλει δε θα καταφέρεις να το υποστηρίξεις.

Αφού κάνεις το βήμα και δεις ότι το γουστάρεις, θα περάσεις από το στάδιο των συνεχόμενων δοκιμών επί ατέλειωτες ώρες σε ψεύτικα δέρματα ώστε να πάρεις το κολάι, που λέμε, ώσπου κάποια στιγμή ξεκινάς κανονικά συνήθως “χτυπώντας” το πρώτο σου tattoo σε κάποιο οικείο σου πρόσωπο. Προφανώς απαιτούνται αρκετά χρήματα για εξοπλισμό κι υλικά αλλά το Α και το Ω πρακτικά φυσικά είναι η καθαριότητα, πρόσθεσαν τα παιδιά, όπως κι η συνέπεια αλλά κι η ακρίβεια για ευνόητους λόγους.

Το ενδιαφέρον στο δημιουργικό κομμάτι ενός tattoo είναι οι διαφορετικοί τρόποι που μπορεί να ακολουθήσει ο κάθε tattooist σύμφωνα με το στιλ του ή το πώς βολεύει καλύτερα τον ίδιο ώστε να πετύχει ένα συγκεκριμένο tattoo, ένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα. Υπάρχουν οι βάσεις πάνω στις οποίες χτίζει ο καθένας τις διαφορετικές τεχνικές, όμως έχει να κάνει και με την ιδιαιτερότητα του κάθε σχεδίου το πώς θα επιλέξει κανείς να το σχεδιάσει.

Υπάρχουν πχ τα old school tattoos, τα πρόσωπα, τα ρεαλιστικά με σκιάσεις κλπ, κάθε ένα από τα οποία στηρίζεται σε κάποιες διαφορετικές τεχνικές. Για έναν αρχάριο πιο προσβάσιμα είναι τα τύπου old school και τα γραμμικά σχέδια ενώ όπως είναι λογικό τα φωτορεαλιστικά σχέδια έχουν πολύ περισσότερες απαιτήσεις. Τέλος, μεγάλο ρόλο για την ευκολία ή τη δυσκολία στο σχεδιασμό ενός tattoo όπως και για την τεχνική που θα ακολουθηθεί παίζουν τόσο ο τύπος δέρματος του κάθε ανθρώπου όσο και το σημείο που έχει επιλέξει.

Αυτοί είναι και δύο από τους πολλούς παράγοντες που επηρεάζουν διαφορετικά και στο πόσο μπορεί να πονέσει κανείς. Παίζει μεγάλο ρόλο αρχικά ο οργανισμός του κάθε ανθρώπου αλλά ακόμη και στον ίδιο άνθρωπο παρατηρούνται διαφοροποιήσεις στον πόνο στα διαφορετικά σημεία του σώματος ακόμη και με μικρή διαφορά στην απόσταση. Κυρίως πονάνε σημεία όπως τα πλευρά ή ο λαιμός όπου δεν έχει τόσο λίπος και το δέρμα είναι πιο λεπτό.

Περνώντας στο κομμάτι των διορθώσεων για κάποιο ήδη έτοιμο tattoo μας μίλησαν για το cover up που γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις. Κάτι τέτοιο απαιτεί τις πιο πολλές φορές να φτάσεις στο x3 του αρχικού σχεδίου σε μέγεθος ώστε το νέο να καλύψει αποτελεσματικά το παλιό. Από κει και πέρα παίζει ρόλο αν είναι έγχρωμο ή ασπρόμαυρο όπου χρειάζεται πολύ μαύρο χρώμα για να καλυφθεί. Κατά τα άλλα δε θεωρείται κάτι πολύ δύσκολο απλώς η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Ίσως σε κάποια σχέδια χρειαστεί να γίνουν μία-δύο συνεδρίες λέιζερ ώστε να μπορέσει πιο εύκολα να καλυφθεί. Το λέιζερ είναι κι η μόνη μέθοδος για απόλυτη αφαίρεση κάποιου tattoo και τα παιδιά, όπως μας είπαν, συνεργάζονται με ειδικό για τέτοιες περιπτώσεις.

Αυτό που θα πρέπει να ξέρει κάποιος ο οποίος θέλει να κάνει tattoo όσον αφορά κάποιο θέμα υγείας που ίσως να αντιμετωπίζει είναι πως σίγουρα πρέπει να ενημερώνει τον ειδικό tattooist πριν προβεί στην υλοποίησή του. Κυρίως μπορούν να επηρεάσουν οι δερματικές παθήσεις που κάποιες από αυτές ίσως να καταστούν απαγορευτικές και σε σχέση με αιματολογικές παθήσεις σε περίπτωση χαμηλού αιματοκρίτη ίσως χρειαστεί προηγουμένως έγκριση από γιατρό. Σε περίπτωση αυξημένων λευκών αιμοσφαιρίων, επίσης, ίσως χρειαστεί να γίνουν κάποιες περαιτέρω εξετάσεις μιας κι η ίδια η επέμβαση του tattooing στο δέρμα αποτελεί φλεγμονή πράγμα που αυξάνει έτσι κι αλλιώς τα λευκά αιμοσφαίρια για μήνες.

Ο λόγος που δεν μπορεί κάποιος να δώσει αίμα αν έχει κάνει τατού τους τελευταίους μήνες δεν είναι όπως πιστεύουν ακόμη πολλοί το ότι μπορεί ο δέκτης να πάθει κάτι από το ίδιο το μελάνι μιας και πλέον τα μελάνια έχουν εξελιχθεί πολύ και δεν είναι βλαβερά. Είναι όλα αντιαλλεργικά, δερματολογικά ελεγμένα και καθαρά. Ο πραγματικός λόγος είναι τόσο η ίδια η φλεγμονή, όπως μας είπαν, η οποία αυξάνει τα λευκά αιμοσφαίρια όσο και το ότι δεν μπορούν οι γιατροί να γνωρίζουν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχει γίνει το κάθε τατού κι αν πληρούσε ο χώρος τις απαραίτητες προϋποθέσεις υγιεινής σε περίπτωση που ο δότης δεν επέλεξε κάποιο νόμιμο studio με ειδικούς.

Κάτι άλλο που δε γνωρίζαμε ήταν πως ο καφές και το αλκοόλ δε βοηθούν στη διαδικασία, τουλάχιστον όχι σε μεγάλη ποσότητα. Το καθένα με τον τρόπο του αραιώνει το αίμα, προκαλείται μεγαλύτερη αιμορραγία και μαζί με το αίμα βγαίνει και το μελάνι κάτι που δε βοηθάει στο να “πιάσει” και να σταθεί.

Κλείνοντας, θα μοιραστούμε μαζί σας πως αυτό που μας άρεσε πολύ τελικά στα παιδιά πέρα από την υπευθυνότητα και τον επαγγελματισμό που διακρίναμε ήταν οι φρέσκιες ιδέες τους και πως σκοπός τους είναι να διαφοροποιηθούν από ό,τι έχουμε ως τώρα στο μυαλό μας για τα tattoo studios με βάση όσα ήδη υπάρχουν στην πόλη. Στόχος τους είναι, λοιπόν, μελλοντικά να δημιουργήσουν στον όμορφο χώρο τους μια art gallery όπου εκτός από tattoo και piercing θα μπορεί κανείς να βρει δικά τους μπλουζάκια, καπέλα, ίσως κοσμήματα κλπ. Εκμεταλλευόμενοι και το γεγονός πως ο Σόλων είναι γραφίστας θα ήθελαν οι δημιουργίες του να μπορέσουν να εμπλουτίσουν τον χώρο και να φέρουν την υπογραφή τους. Εν καιρώ δεν αποκλείουν το γεγονός το studio να πάρει και τον χαρακτήρα του art bar όπου θα μπορείς να κάθεσαι άνετα απολαμβάνοντας τον καφέ σου καθώς θα χαζεύεις σχέδια στο laptop σου.

Μας κέρδισε όμως κι η θετική τους ενέργεια όπως κι η αλληλεγγύη που έδειξαν όταν ρωτήθηκαν για τυχόν συνεργασίες με άλλους tattooists. Είναι ανοιχτοί σε όλα τα ενδεχόμενα και μια χαρακτηριστική έκφραση που χρησιμοποίησαν ήταν πως πιστεύουν ότι για όλους βγαίνει ο ήλιος κι έτσι πρέπει να είναι.

Εμείς τους ευχόμαστε να υλοποιήσουν άμεσα και αυτά τα σχέδιά τους αφού το αξίζουν έπειτα από την καθαρά προσωπική δουλειά και την αγάπη που αφιέρωσαν στον χώρο τους αλλά κι επειδή η πόλη πάντα χρειάζεται το νέο, τις καινούργιες ιδέες, τους παθιασμένους ανθρώπους και τις διαφορετικές επιλογές ώστε να αφυπνίζεται από την καθημερινότητα και τη ρουτίνα.

Το Inkaholics Tattoo είναι ένας από αυτούς τους χώρους που ήδη συζητιέται από τους λάτρεις αυτής της τέχνης κι όχι μόνο. Είναι όμως και πολλά υποσχόμενος ως προς την εξέλιξή του και τα παιδιά είναι πάντα εκεί έτοιμα να κάνουν την έκπληξη.

Έπεται συνέχεια στον μαγικό κόσμο των Inkaholics: