Οι άνθρωποι βρίσκονται στο κακό και φοβούνται το χειρότερο αδυνατώντας έτσι να δουν το καλύτερο. Δεν αναρωτιούνται, όμως, γιατί πιο πιθανό σενάριο είναι το χειρότερο που φοβούνται ώστε να το πολεμήσουν στοχεύοντας στην εξέλιξη κι όχι τη στάσιμη ανακύκλωση που οδήγησε στην εμφανή πιθανότητα του χειρότερου.
Κάπως έτσι μόνο με επαναστάσεις τρελών και τις ιδέες τους άλλαζε πάντα ο κόσμος κι όχι δυστυχώς από τις πλειοψηφίες που συνήθως χλεύαζαν αυτές τις ιδέες ώσπου να πάρουν μπρος κι οι ίδιες έχοντας πέσει ήδη στον γκρεμό. Ίσως γι' αυτό πολλά καλά δεν έχουν ανόθευτη διάρκεια. Γιατί η θεωρία από την πράξη απέχει όσο η πίστη των πολλών σε αυτή. Των πολλών που κατηγορούν τους "θεωρητικούς" μιας ιδεολογίας επειδή "χτενιζόμενοι" δε βγάζουν φίδια από τρύπες μόνοι τους για να αποδείξουν ότι δεν είναι ελέφαντες ή ψάχνουν εντελώς άλλους τρόπους από το "τρεχάτε καιγόμαστε" που καθιστά κάθε περαιτέρω σκέψη πολυτέλεια.
Αν δε βρεις πού είναι η εστία, όμως, πώς θα σβήσεις μια για πάντα τη φωτιά; Όταν ο κόσμος γκρεμίζεται και κάποιοι φωνάζουν πως δεν ξεκινάς να χτίζεις κάτι νέο από την ταράτσα δεν είναι "μπιπ" που χτενίζονται αλλά μάλλον κάτι προσπαθούν να σου πουν κι εσύ φοβούμενος το χειρότερο δεν ερμηνεύεις όσα λεν απλώς τα ακούς και τους κολλάς ταμπέλες.
Αφού μεθαύριο παίζει να μη μείνει όρθιο ούτε το κεφάλι μας ώστε να έχουμε τρίχες να χτενίσουμε εμείς οι "επαναστάστες" ας επιλέξουμε, λοιπόν, ποιος θα μας το πάρει να μη μας λεν ότι μείναμε κι άπραγοι. Αφού μέχρι εκεί φτάνει η συμμετοχή μας στα κοινά εξάλλου ας τρέξουμε να εκμεταλλευτούμε τη "δύναμή" μας μη μας κατηγορήσουν ότι δε συμμετέχουμε κιόλας! Όντως κάποιοι είναι πιο ελαφροχέρηδες κι αποκεφαλίζουν ή κουρεύουν δικαιότερα, λίγο το 'χεις; Άσε που αν πετύχουμε όντως κανέναν από τους καλούς -γιατί προφανώς θα υπάρχουν κάποιοι- θα έχουμε τη συνείδησή μας ήσυχη βαυκαλιζόμενοι πως λύσαμε το πρόβλημα μια για πάντα.
Όχι, κύριοι. Αρνούμαστε. Αρνούμαστε το όλον. Όλο το σύστημα. Όλο το σύστημα, καταλαβαίνετε; Το βήμα στη διαφθορά και την ευκαιρία οι έμφυτες ανθρώπινες αδυναμίες να γίνουν ακόμη πιο έντονες και να χρησιμοποιηθούν σε βάρος άλλων απλώς και μόνο επειδή θα είναι "από πάνω".
Αρνούμαστε την εξουσία. Αρνούμαστε το σύστημα αυτό που έφερε στην επιφάνεια με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κι όσα εσείς οι ίδιοι παραδέχεστε ότι φοβάστε και τρέχετε να τα αντιμετωπίσετε μέσω του ίδιου ακριβώς συστήματος. Τη διαφθορά, την ανισότητα, την αναξιοκρατία, την απελπισία και την άγνοια που οδήγησαν σε εγκληματικές ψήφους στους φανερούς φασίστες.
Δε σας προβληματίζει τίποτε από όλα αυτά; Ακόμη κι εκείνοι που πολέμησαν κάποτε για το δικαίωμα ψήφου τολμώ να υποθέσω πως έστω πολλοί από αυτούς αν έβλεπαν σήμερα πώς έχουμε καταντήσει θα συνέχιζαν τον αγώνα τους για κάτι ακόμη καλύτερο, δε θα έμεναν στάσιμοι στα μέχρι τώρα επιτεύγματά τους. Όσοι δε θα είχαν επαναπαυθεί ήδη έστω.
Κι αν ακόμη ελπίζετε να είστε ο εχθρός εκ των έσω κάποια στιγμή καλό είναι να αντιμετωπίσετε το γεγονός πως αυτό ως τώρα δεν έχει πετύχει. Η παραδοχή μιας αποτυχίας δεν είναι κάτι κακό. Μας βοηθάει να πάμε παρακάτω.
Τέλος, πείτε μου ποιος δίκαιος στην εξουσία έμεινε όρθιος για πολύ κι αν έμεινε ο ίδιος πόσοι βρέθηκαν μετά από αυτόν να τον αντικαταστήσουν επάξια αδέκαστοι στην εξουσία, το τονίζω. Αφού είμαστε άνθρωποι κι όχι αγγελικά πλασμένοι ας δώσουμε σε κάποιους λίγους την ευκαιρία να διαφθαρούν και με βάση τα προνόμιά τους απέναντί μας να μας πατήσουν κάτω αντί να δοκιμάσουμε τι θα πει επί ίσοις όροις. Γιατί όχι, ε;
Ενδιαφέρον. Αλλά αν ελπίζετε σε κάτι τέτοιο, έναν δίκαιο εξουσιαστή με εξίσου δίκαιους διαδόχους (μιας κι εξουσία προσφέρει το υπάρχον σύστημα όπως εφαρμόζεται ας μην παίζουμε τις κουμπάρες), παρακαλώ τουλάχιστον μη λέτε εμάς ουτοπιστές. Αυτό μόνο. Κατά τα άλλα ο καθένας μας κάτι χτενίζει όσο κάποιος άλλος καίγεται, ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι κατέχει το απόλυτο αίσθημα δικαίου; άλλο βελτίωση στην οποία στοχεύουμε κι ελπίζουμε άλλο πανάκεια εξάλλου.
Και μια αφελής ερώτηση για το τέλος, έτσι για να ευθυμήσουμε λίγο. Εσείς που ωρύεστε για την αποχή πώς είστε τόσο σίγουροι ότι η πλειοψηφία όσων δεν πήγαν να ψηφίσουν θα ψήφιζε τελικά αν πήγαινε αυτό που εσείς θεωρείτε καλύτερο κι όχι κάτι από όσα φοβάστε; Αν ποτέ αφουγκραστούμε πρώτα τα γιατί πίσω από καθετί πριν φτάσουμε στα πώς ίσως βρούμε έναν κάποιο δρόμο διαφορετικό κάποτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου