Σημάδια που τους άφησε φυλαχτό
η αγάπη
Κεντημένα αραιά, σαν
ιστός αράχνης
Όνειρα φυλακισμένα σε ένα
μικρό συρτάρι
Ανάμεσά τους σύρθηκε ο
θάνατος, με τόλμη
Σαν έτοιμος να πάρει ότι
πιο δικό τους
Έσβησαν, έτσι, τα λαμπρά
τους μάτια
Το δέρμα τους ράγισε πριν
απ’ τον αιώνα
Δεν νιώθει πια την
ζεστασιά που είχαν τα κορμιά τους
Σαν έγερναν σε πανί, της
γης αγνά στρωμένο
Όμως καθώς τραγουδάς
χορεύουνε ακόμα
Τραγούδι ειρηνικό σε
όνειρο κρυμμένο
Τα βήματα τους ρυθμός, απλός
και αγαπημένος
Που πάντα θα σημάνει το
τέλος του πολέμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου