Αναδημοσίευση | Ο Χριστός Σταμάτησε στην Ομόνοια | Γιώργος Γλυκοφρύδης

Eπιμέλεια : Μαρίνα Καρτελιά.

Λίγο-λίγο ξετυλίγεται το κουβάρι της αλήθειας. Κι εμείς ανιχνεύουμε και αναδημοσιεύουμε την αποτύπωσή της. Εδώ σ΄ένα συγκλονιστικό κείμενο που ανέβασε σήμερα στον προσωπικό λογαριασμό του ο Γιώργος Γλυκοφρύδης:

Praying for us

Ο Χριστός σταμάτησε στην Ομόνοια.

Έτσι λοιπόν, ο Πόντιος Πιλάτος, ο Ιούδας, ο Άννας, ο Καϊάφας, αλλά και οι απλοί στρατιώτες που Τον χλεύαζαν καθώς ανέβαινε τον Γολγοθά, αλλά και μετά, που Τον λόγχιζαν πάνω στον Σταυρό, όλοι αυτοί, συγχωρέθηκαν.

Και μάλιστα πολύ πριν αναρωτηθεί αν ο Πατέρας Του Τον εγκατέλειψε. Γιατί ακόμη κι αν είσαι ο Υιός Του, ακόμη κι αν γνωρίζεις πως τον θάνατο θα τον νικήσεις, το ταξίδι ως τη νίκη δεν είναι απλό πράγμα. "Πόσος πόνος ακόμη", σκέφτεσαι ενώ σφαδάζεις, "πόσο μαρτύριο, πόσο αίμα, πόση δίψα πόσο μαύρο, πόσο έρεβος χωμένο στα σπλάχνα", σκέφτεσαι.

Έτσι, ακόμη κι όσους έχουν εκπέσει της ανθρώπινης ιδιότητάς τους, έχουν σταματήσει δηλαδή να είναι παιδιά του Πατέρα Του, τους συγχωρείς.

Οι εκπεσόντες, όμως, πάντα είναι σε πόλεμο με τους κατ' ουσίαν ομοίους Του. Ακριβώς επειδή είναι κατ' ουσίαν όμοιοί Του.

Κι εδώ εμφανίζεται το ζήτημα του χρόνου. Κι ακόμη κι αν και ο Πατέρας Του και Εκείνος τον χρόνο τον κατέχουν, δεν σημαίνει πως τον σταματούν.

 Έτσι, Εκείνος, δεν προλαβαίνει πάντα να συγχωρεί τους εκπεσόντες. Τουλάχιστον τις στιγμές που πράττουν τις αμαρτίες τους, τις αθλιότητές τους, την βία τους και την ασέβειά τους, είτε επάνω Του είτε σε άλλους, δεν προλαβαίνει να τους συγχωρέσει.

Κι εκεί, τις στιγμές εκείνες, τελείες χρόνου όχι παραπάνω, εμφανίζεται ο Σίμων ο Κυρηναίος. Ως κριτής. Ως δικαστής. Ως ο πλέον αιτιολογημένος να κρατά σπαθί απονομής. Είτε τιμωρίας είτε επιβράβευσης.

Κι εκεί δεν ξέρω τι γίνεται. Στην εκάστοτε περίπτωση δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί. Καθώς ένας ένας θα σταθούν μπροστά στον δικαστή, δεν ξέρεις. Μπορεί να συγχωρεθούν όλοι οι εκπεσόντες μπορεί κανείς. Μπορεί δύο μπορεί τρεις.

Γιατί ίσως ρωτήσει ο Κυρηναίος «Μετά το τέλος του μαρτυρίου γιατί Του δέσατε τα χέρια; Μην και αναληφθεί εμπρός σας;»

Γιώργος Γλυκοφρύδης