Άνοιξε το στήθος της σαν μια βεντάλια και έγειρε
την ώρα που σηκώνονται οι θρύλοι των σκοτεινότερων
πόλεων. Μόνο μια οδοντοστοιχία κροτάλισε
και το παρόν εχάθηκε για πάντα. Στα παλαιά του
βήματα έμεινε κάτι από κατιτί άλλο. Η νύχτα
συνεπήρε τα υπόλοιπα κλωνάρια και στη ρίζα του
δέντρου έμεινε σποδός.
~ Από το βιβλίο "Υψικάμινος" εκδόσεις "Άγρα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου