Κύημα γλυκό,
Γαργαλητό μύχιο,
Ψυχής, νου,
Χώρας κοιλιακής.
Τα σπλάχνα
Σκίζεις,
Γυναίκας αδύναμης,
Να ζήσεις.
Ζεις.
Ανάμεσα∙
Στους νεκρούς μου∙
Τους κουβαλώ∙
Φυλακτό.
Και πορεύομαι
Όμορφα,
Μ’ ένα φορτίο
Λαξευμένο.
Λαξευμένο,
Από τις εύοσμες σάρκες,
τις δικές τους.
Οι νεκροί μου,
Αγαπημένη μου ελπίδα∙
Συνοδεύουν
Τ’ άμορφα ταξίδια μου.
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfdF9JvZQlLBgj6oZ0V8kNBnEzNowU0lev84QDtIX-w2wikXHzOjp6PUrRUgWTy_lrfYKmKvvCYqTRP8YGK-VenYxSlYEpIKwIUMN96WTX2SjyeX_0YMPLjmhz5LhwpY7EnFL156FAH9k/s400/Thecommons.jpg)
Ψυχής, νου,
Χώρας κοιλιακής.
Τα σπλάχνα
Σκίζεις,
Γυναίκας αδύναμης,
Να ζήσεις.
Ζεις.
Ανάμεσα∙
Στους νεκρούς μου∙
Τους κουβαλώ∙
Φυλακτό.
Και πορεύομαι
Όμορφα,
Μ’ ένα φορτίο
Λαξευμένο.
Λαξευμένο,
Από τις εύοσμες σάρκες,
τις δικές τους.
Οι νεκροί μου,
Αγαπημένη μου ελπίδα∙
Συνοδεύουν
Τ’ άμορφα ταξίδια μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου