Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

Για τα τριαντάφυλλα που δεν φύτρωσαν ποτέ | Νίκος Σουβατζής


Αναρωτήθηκα πού πάνε τα όνειρα όταν πεθαίνουν
Μου είπανε ότι γίνονται καπνός από φτηνά τσιγάρα,
άλλοι μου είπαν ότι γίνονται ξερά φύλλα
στην άκρη του δρόμου
και άλλοι ότι γίνονται ξεχασμένα ποιήματα
σε παλιά τετράδια
Άκουσα ακόμα ότι γίνονται οι τελευταίες σταγόνες
απ' το κρασί που δεν προλάβαμε να πιούμε
και ξεθωριασμένες φωτογραφίες
που δεν αναγνωρίζουμε τον εαυτό μας
και οι επιβάτες που περιμένουν άσκοπα
σε κάποιο σιδηροδρομικό σταθμό
και λόγια γραμμένα στο χιόνι
κι εκείνα τα κόκκινα τριαντάφυλλα
που φυτέψαμε κάποτε
με όλη μας την αγάπη
αλλά δεν φύτρωσαν ποτέ

Ίσως να καταλήγουν σε κάποια κόλαση
σαν εκπεσόντες άγγελοι
ή σε κάποια φυλακή υψιστής ασφαλείας
σαν εχθροί της έννομης τάξης
Ίσως πάλι να γεννιούνται ξανά και ξανά
χιλιάδες φορές
μέχρι να γίνουν το αύριο που περιμένουμε

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου