Σε κάθε δωμάτιο | Σίλια Κατραλή Μινωτάκη

Τι κοιτάζει ο καθρέφτης όταν ανοίγεις τα μάτια σου;
Όταν αντέχεις κι όταν δεν αντέχεις.
Όταν η απόσταση με το κενό μες το στομάχι σου μεγαλώνει.
Ή μικραίνει δεν έχει σημασία.
Αφού πάντα συμβαίνει σχεδόν τυχαία
να μην μπορείς να κινηθείς όταν ο βηματισμός προς το δωμάτιο
φαντάζει με τη μοναδική σου σωτηρία.
Υπάρχει ένας ευτυχισμένος καθρέφτης στην άκρη του μυαλού κάθε ανθρώπου.
Σε κάθε δωμάτιο.
Κοιτάζω γύρω μου. Κανένας ανθρωπος.
Ανεβαίνω τα σκαλοπάτια.
Τα κηροπήγια είναι αρχοντικά.
Προσδίδουν ελπίδα στο δωμάτιο. Σε κάθε δωμάτιο.
- Κι ήρθα εδώ για ν' αλλάξω τον κόσμο.
Μα αντιστρόφως παράλογα ο κόσμος αλλάζει εμένα.
Μέρα με τη μέρα.
Χρόνια με τα χρόνια.
Ελευθερία με την ελευθερία.
Συμβιβασμό με το συμβιβασμό.
Θάνατο με το θάνατο.
Τώρα δυσκολεύομαι ν΄ανέβω τα σκαλοπάτια.
Κάποιος κυνηγάει κάτι. Όχι.
Κάτι κυνηγιέται από μόνο του.

Εχθρός ή κυνηγός δεν υπήρξε.