«Τοπία» | Αφροδίτη Τσιώλη

Ακριβά κι ολάνθιστα τοπία 

μίλησαν στην καρδιά μου

που τη μοίρασα ποιητικά.

Γρήγορες ματιές

που σμίξανε σε μια επαλήθευση.

Χειραψίες.

Περικοπές προσφιλών ασπασμών.

Μ’ ένα ζευγάρι κλειδιά 

άνοιγα σκοτάδια, κήπους, κλειστά χέρια.

Πολέμησα χωρίς Δούρειους ‘Ιππους,

φιλόδοξη νικήτρια

μιας άνισης πάλης.