Δεν σε ξέρω, μα... | Πράξια Αρέστη

Δεν ξέρω ούτε πώς πίνεις τον καφέ σου το πρωί κι όμως σ' έχω ερωτευτεί. Δεν ξέρω ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό ούτε πως περνάς τα χαλαρά σου βραδιά στο σπίτι. Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για το παρελθόν σου ούτε ποια είναι τα όνειρά σου για το μέλλον. Ούτε ποια είναι η αγαπημένη σου ταινία, το αγαπημένο σου χρώμα ή τι κάνεις το βράδυ πριν κοιμηθείς.

Δεν ξέρω σχεδόν τίποτα για σένα κι όμως από την πρώτη στιγμή σ΄ερωτεύτηκα. Θα έκανα έρωτα μαζί σου εκεί από το πρώτο λεπτό, αν μπορούσε να γίνει, χωρίς δεύτερη σκέψη. Και δεν θα μ' ενδιέφεραν τα πιο πάνω. Ακόμη και σήμερα ξεχνάω να σε ρωτήσω. Μάλλον γιατί τελικά όλα αυτά δεν έχουν και τόση μεγάλη σημασία. Μόνο ο λιγοστός χρόνος που περνάμε μαζί μετρά και γιατί να τον σπαταλήσω ρωτώντας πράγματα που δεν θα χρειαστεί ίσως ποτέ να μάθω και να ζήσω.

Τι σημασία έχει πώς πίνεις τον καφέ σου, αφού ποτέ δεν στον φτιάχνω εγώ; Τι σημασία έχει πώς περνάς τις μέρες σου, αφού καμία ώρα δεν με περιλαμβάνει; Και τι νόημα έχει να ξέρω τι σκέφτεσαι για το μέλλον, όταν απ' αυτό είμαι απούσα. Ξέρω μόνο ότι η αγκαλιά και το φιλί σου είναι όλη μου η αλήθεια. Ξέρω ότι είμαι εγώ κι εσύ, δύο άγνωστοι με μία απίστευτη χημεία μυαλού και σώματος. Δεν χρειάζεται να λέμε πολλά. Κοιταζόμαστε και καταλαβαινόμαστε.

Και όλο αυτό τον χρόνο που περνάς χωρίς εμένα θέλω μόνο να τον περνάς όσο πιο όμορφα γίνεται. Εκεί που ανήκεις, εκεί που είσαι καλά και έχεις τα πάντα... μακριά μου. Άσε με μένα εδώ να μην ξέρω πότε θα σε ξαναδώ. Να ξεχνάω για λίγο ότι μαζί σου είμαι πραγματικά ευτυχισμένη. Με σένα, που δεν ξέρω ούτε πως πίνεις τον καφέ σου, βρίσκεται όλη η χαρά του κόσμου. Η αγκαλιά σου είναι το σπίτι μου, ο προορισμός μου. Μακριά σου είναι η ξενιτιά, τα ταξίδια μου.

Eσύ μικρέ μου άγνωστε, είσαι ο έρωτας, η αγάπη, η ευτυχία, το δάκρυ, η αδυναμία μου κι ο λόγος που θέλω να γίνομαι καλύτερη. Εσύ είσαι το πιο ταιριαστό σώμα στο σώμα μου κι ας μην σου φτιάχνω ποτέ το πρωί καφέ σου. Εσύ με ξέρεις καλύτερα απ' όλους κι αγγίζεις την ψύχη μου περισσότερο απ' όλους όσους βρίσκονται καθημερινά στη ζωή μου.

Εσύ, ένας άγνωστος στο κρεβάτι μου, εγώ μία άγνωστη που λατρεύει κάθε σιωπή σου...