Μου θυμώνεις για το καθετί. Με μαλώνεις που είμαι ονειροπαρμένη, αφηρημένη και χαμένη στις λέξεις. Με τραβάς απ' το χέρι για να με βγάλεις έξω απ' το σπίτι, δεν απαντάς τα μηνύματά μου και όλο μου λες πως δε μ' αγάπησες ποτέ.
Βλέπεις τα δάκρυα μου και προσποιείσαι πως δεν λυπάσαι, με χάνεις και αφήνεις τον εγωισμό σου να σε κρατάει μακριά μου. Με θες αλλά με τους δικούς σου όρους. Με θες αλλά με διώχνεις γιατί με θεωρείς επικίνδυνα χαζή. Με θες χωρίς να το θες κι αυτό σου σπάει τα νεύρα.
Δεν ξέρω πώς θες να σ' αγαπήσω, μα σ' αγαπάω με το δικό μου τρόπο. Έτσι όπως ξέρω εγώ. Είμαι, όμως, πρόθυμη να μάθω. Ν' ακούσω όλα σου τα θέλω, να βουτήξω στα πιο βαθιά σου σκοτάδια, να κάνω θρύψαλα κάθε σου αμφιβολία.
Σ' αγαπάω ρε βλάκα και σου ζητάω να μ' αγαπήσεις κι εσύ. Τι έχεις εξάλλου να χάσεις από μένα; Σου ζητάω να ρίξεις τις άμυνες, να μη μου θυμώνεις χωρίς να ξέρω γιατί, να κάνεις υπομονή όπως κάνεις μ' ένα παιδί.
Σ' αγαπάω. Στο λέω και τα χείλη μου στεγνώνουν από την απουσία των δικών σου χειλιών.
Σ' αγαπάω χωρίς να έχω κάτι να κερδίσω, χωρίς να θέλω να σ' αλλάξω, χωρίς να σου ζητάω να γίνεις δικός μου. Ξέρεις μεγαλύτερη αγάπη απ' αυτήν; Απ' αυτήν που αγαπάς κάτι τόσο πολύ, όμως, το αφήνεις να φύγει για να είναι ευτυχισμένο;
Σ' αγαπάω κι ας σου λέω κάποιες φορές το αντίθετο. Άνθρωπος είμαι κι εγώ και σπάω. Ερωτευμένη είμαι και κάνω χίλια λάθη γιατί φοβάμαι τη μέρα που θα φύγεις και θα είναι η τελευταία.
Σ' αγαπάω και σου ζητάω να μ' αντέξεις. Ακόμη λίγο μείνε. Ακόμη λίγο έλα. Κι ίσως μια μέρα να σε χορτάσω. Κι ίσως μια μέρα τα σ' αγαπώ μου να μην αγγίζουν ούτε μία σου τρίχα. Είμαι μαζί σου, όχι απέναντί σου. Οι εχθροί είναι άλλοι, όχι εγώ. Πώς δε μου 'χεις εμπιστοσύνη, όταν θα έδινα εύκολα και τη ζωή μου για να ζήσεις.
Σ' αγαπάω ρε βλάκα. Άσε με να σ' αγαπάω κι ας μην με πιστεύεις, κι ας μην το θέλεις. Θα το κάνω διακριτικά κι αθόρυβα. Όσο μου επιτρέψεις. Σ' αγαπάω κι ας είμαι στον κόσμο μου, όπως λες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου