Τρίτη 20 Μαρτίου 2018

Ζωή εκτός γης | Χρήστος Αθανασίου


Είδα με τα μάτια μου τη ζωή γονατισμένη στα πόδια της κοινωνίας για να εκφράσει ότι έχει δει, ότι έχει νιώσει. Θα ‘θελα να σταθώ στη μέση του δρόμου και να φωνάζω ανάμεσα στο πλήθος με όλη μου τη δύναμη : « Διαβάστε την αληθινή ζωή. Διαβάστε τα όρια της ζωής και τους νόμους της.»
Ζωή παιδικής αυταπάτης σε καθρέφτες που λαμποκοπούν, σε καθρέπτες θολούς, σε καθρέπτες που γελούν τη ζωή, χωρίς να ξέρει ακόμα τι είναι έρωτας.

Ζωή κύκλος με εναλλασσόμενα συναισθήματα, είσαι μια γνήσια φιλόσοφος του καιρού μας, εκεί όπου το μέτρημα του χρόνου σταματάει και το τώρα γίνεται σήμερα με το αύριο και το χθες.
Είδα με τα μάτια μου τη ζωή γονατισμένη στα πόδια της κοινωνίας ανάμεσα στον τόνο ψυχής και στην κοροϊδία που κρύβεται στα λόγια. Ζωή στην βαθιά πανουργία της κοινωνίας, ανάμεσα στην κρυφή χαρά της ελπίδας και στην φρόνιμη περιέργεια της φτώχειας. Ζωή χωρίς πεντάρα τσακιστή για λόγους ζωής, που θα τα πούμε όταν έρθει η ώρα.

Προσπερνάς ψεύτικες ευγένειες και σκέψεις θλιβερές
Προσπερνάς τα γλυκά δάκρυα των αγγέλων και τα παράφορα πάθη των ανθρώπων
Προσπερνάς τις αόριστες ιδέες των ψεύτικων συστημάτων και τις επανειλημμένες αρνήσεις των υποκριτικά σφιγμένων

Είδα με τα μάτια μου τη ζωή γονατισμένη στα πόδια της κοινωνίας μ’ ένα λουλούδι που ανθίζει, ένα πουλί που πετάει, ένα παιδί που κλαίει ή γελάει.  Ζωή κλεμμένη απ' την τσέπη του λαού για το χατίρι του ανθρώπου που πονάει σαν ξεχασμένη ανάμνηση στην κοινωνία. Ζεις ελεύθερη σαν τον αέρα και μου λες : Εδώ είμαι ! Θα τα περάσω όλα - δεν φοβάμαι τίποτα. Θα ζήσω μια ζωή πλημμυρισμένη από ευτυχία, αλλά και σε μια διαρκή καταιγίδα με κίνηση βίαιου βαλς.

Ζωή αποκαλυπτική σου εμπιστεύομαι κρυφά μυστικά που γεφυρώνουν την απόσταση αναπνοής που μας χωρίζει. Ανακαλύπτεις την κρυμμένη ανάσα ζωής σ’ ένα ανέκφραστο κόσμο που έχεις ζωγραφίσει, για να εισπράξεις στο τέλος ένα μικρό μερτικό ευτυχίας σε εποχή καθεστωτικών μηχανισμών μιας κοινωνίας αρπακτικών.

Είδα με τα μάτια μου τη ζωή γονατισμένη στα πόδια της κοινωνίας να σωπαίνει, να βυθίζεται στις σκέψεις και μετά να χαμογελά με κείνο το παράξενο μειδίαμα, λες και δίνει υποσχέσεις, που δεν θα τις τηρήσει ποτέ.

Πολλές φορές μουρμουρίζει στον καθένα μας ότι η ζωή είναι ένα διπλωματικό παιχνίδι που πρέπει να μάθεις να το παίζεις καλά. Διαβάστε μια ζωή μηχανικής ονειροπόλησης που οδηγεί στον αναβαθμό της. Είδα με τα μάτια μου τη ζωή γονατισμένη στα πόδια της κοινωνίας.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου