Ο τελευταίος μήνας του χρόνου επιφυλάσσει ωραία πραγματάκια για το μουσικό κοινό της Αθήνας. 1 και 2 Δεκεμβρίου, το Winter Plisskën Festival επιστρέφει δυναμικά στο συναυλιακό χάρτη, και μεταξύ πολλών ονομάτων στο line up των δύο ημερών, δίνουμε βάση στους δύο headliners του φεστιβάλ.
Ο 73χρονος Mulatu Astatke είναι αναμφίβολα ένας από τους σημαντικότερους αφρικανούς μουσικούς του 21ου αιώνα. Μπλέκει τζαζ μοτίβα, ρυθμικές, εσωτερικές και υπόγειες μελωδίες, καταργεί τα σύνορα μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών και δημιουργεί τον δικό του μουσικό κόσμο.
Πάντα ευφάνταστος, τολμηρός και με έναν καταπραϋντικό ήχο που έβγαινε από την ψυχή του, δοκίμαζε να ενώσει τον τζαζ και τον λάτιν ήχο με την παραδοσιακή μουσική της Αιθιοπίας. Μεγάλωσε σε εύπορη οικογένεια, σπούδασε στην Ουαλία μηχανικός αλλά η μουσική τον κέρδισε και μετά από μουσικές σπουδές σε Λονδίνο και Βοστώνη, άρχισε να φανερώνει την αγάπη του για τη λάτιν και τζαζ μουσική, θέλοντας να τις μπολιάσει με τη λαϊκή μουσική της πατρίδας του.
Στην μακρόχρονη καριέρα του έχει συνεργαστεί με κορυφαίους τζαζ μουσικούς όπως ο Duke Ellington, ενώ ενέπνευσε πολλούς νεότερους καλλιτέχνες, όπως ο Damian Marley. Έγινε γνωστός όταν ο Αμερικανός σκηνοθέτης Jim Jarmusch συμπεριέλαβε τρία τραγούδια του στην ταινία «Τσακισμένα Λουλούδια» (2005) – Yekermo Sew, Gubèlyé και ίσως το κάπως πιο γνωστό Yegelle Tezeta που κάπου θα το έχεις ακούσει, κάτι θα σου θυμίσει.
Μια καλλιτεχνική μορφή που συνεχώς εξελίσσεται, ένα αληθινό διαμάντι, με συναρπαστικές και ταξιδιάρικες μελωδίες που ηχούν ως οι μουσικές του αύριο.
Ο Mulatu Astatke εμφανίζεται την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου στην πρώτη μέρα του Winter Plisskën Festival (Piraeus 117 Academy).
Τι να πει κανείς για αυτό το 27χρονο θαυμάσιο παλικάρι; Με καταγωγή από τον Καναδά, ο Mac, μετά από διάφορες ενασχολήσεις με indie rock και R&B γκρουπάκια, σπούδασε στο Edmonton, κι έπειτα έγινε φούρναρης. Ναι, φούρναρης, αλλά εκείνος ζούσε με το όνειρο να ασχοληθεί με τη μουσική. Ε, και δεν άργησε να εκπληρωθεί.
Με το punk rock project του, Makeout Videotape, κυκλοφόρησε το Heat Wave, έκανε περιοδεία μαζί με τους Japandroids το 2009, το 2011 μετακόμισε στο Μόντρεαλ για να βρει δουλειά ως σόλο μουσικός, χωρίς επιτυχία, αλλά η υπομονή πάντα ανταμείβεται. Το 2012 υπέγραψε στην Captured Tracks και κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά έναν μίνι δίσκο, το Rock ‘n’ Roll Night Club. Η δισκογραφική ενθουσιάστηκε με τη δουλειά του και συμφώνησαν για ένα follow-up άλμπουμ με τίτλο 2.
Το 2014 κυκλοφόρησε το δεύτερο κανονικό του (και δικό μου αγαπημένο) άλμπουμ, Salad Days, το οποίο έφτασε στην 30η θέση του Billboard 200 και πούλησε 10.000 αντίτυπα στην πρώτη εβδομάδα. Ακολούθησε το Another One, ένα μίνι άλμπουμ το 2015, για να φτάσουμε στο 2017 που κυκλοφόρησε το This Old Dog, το οποίο κινείται (όπως και όλες οι δουλειές του) σε lo-fi επίπεδα, με χαλαρά στιχάκια, που φτάνει σε σημείο να αποπνέει μια ανεμελιά, σαν να φυσάει ένα δροσιστικό αεράκι, σαν να σε προτρέπει σε μια κρουαζιέρα χωρίς προορισμό.
Το στυλ του το έχει ονομάσει ο ίδιος jizz jazz. Και ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνήσουμε αν αυτό επιθυμεί; Ήταν cool από τότε που πρωτοεμφανίστηκε, κι ας μην τον ήξερα εγώ, κι ας μην το ήξεραν αρκετοί. Είναι ο τύπος που δεν τον νοιάζει να χαλάσει, να αλλοιώσει την εικόνα του απλά για να περάσει καλά με τους φίλους του. Ναι, είναι τέτοιου είδους άτομο ο Mac. Και καλά κάνει.
Φορώντας πάντα το ιδιαίτερο χαμόγελό του, ο Mac DeMarco εμφανίζεται το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου στη δεύτερη μέρα του Winter Plisskën Festival (Piraeus 117 Academy).
(σ.σ. έχω μια έξτρα συμπάθεια στους Holy Fuck – βγαίνουν στο Main Stage πριν τον Mulatu – γιατί έχω αδυναμία στις γάτες γενικά, και στο βιντεοκλίπ του Red Lights οι γάτες κατακτούν τον κόσμο)
Mulatu Astatke: «Ο Πατέρας της Ethio-Jazz»
Ο 73χρονος Mulatu Astatke είναι αναμφίβολα ένας από τους σημαντικότερους αφρικανούς μουσικούς του 21ου αιώνα. Μπλέκει τζαζ μοτίβα, ρυθμικές, εσωτερικές και υπόγειες μελωδίες, καταργεί τα σύνορα μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών και δημιουργεί τον δικό του μουσικό κόσμο.
Πάντα ευφάνταστος, τολμηρός και με έναν καταπραϋντικό ήχο που έβγαινε από την ψυχή του, δοκίμαζε να ενώσει τον τζαζ και τον λάτιν ήχο με την παραδοσιακή μουσική της Αιθιοπίας. Μεγάλωσε σε εύπορη οικογένεια, σπούδασε στην Ουαλία μηχανικός αλλά η μουσική τον κέρδισε και μετά από μουσικές σπουδές σε Λονδίνο και Βοστώνη, άρχισε να φανερώνει την αγάπη του για τη λάτιν και τζαζ μουσική, θέλοντας να τις μπολιάσει με τη λαϊκή μουσική της πατρίδας του.
Στην μακρόχρονη καριέρα του έχει συνεργαστεί με κορυφαίους τζαζ μουσικούς όπως ο Duke Ellington, ενώ ενέπνευσε πολλούς νεότερους καλλιτέχνες, όπως ο Damian Marley. Έγινε γνωστός όταν ο Αμερικανός σκηνοθέτης Jim Jarmusch συμπεριέλαβε τρία τραγούδια του στην ταινία «Τσακισμένα Λουλούδια» (2005) – Yekermo Sew, Gubèlyé και ίσως το κάπως πιο γνωστό Yegelle Tezeta που κάπου θα το έχεις ακούσει, κάτι θα σου θυμίσει.
Μια καλλιτεχνική μορφή που συνεχώς εξελίσσεται, ένα αληθινό διαμάντι, με συναρπαστικές και ταξιδιάρικες μελωδίες που ηχούν ως οι μουσικές του αύριο.
Ο Mulatu Astatke εμφανίζεται την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου στην πρώτη μέρα του Winter Plisskën Festival (Piraeus 117 Academy).
Mac DeMarco: Ένα χαρωπό αγόρι, αγόρι της μουσικής, αγόρι της διπλανής πόρτας
Τι να πει κανείς για αυτό το 27χρονο θαυμάσιο παλικάρι; Με καταγωγή από τον Καναδά, ο Mac, μετά από διάφορες ενασχολήσεις με indie rock και R&B γκρουπάκια, σπούδασε στο Edmonton, κι έπειτα έγινε φούρναρης. Ναι, φούρναρης, αλλά εκείνος ζούσε με το όνειρο να ασχοληθεί με τη μουσική. Ε, και δεν άργησε να εκπληρωθεί.
Με το punk rock project του, Makeout Videotape, κυκλοφόρησε το Heat Wave, έκανε περιοδεία μαζί με τους Japandroids το 2009, το 2011 μετακόμισε στο Μόντρεαλ για να βρει δουλειά ως σόλο μουσικός, χωρίς επιτυχία, αλλά η υπομονή πάντα ανταμείβεται. Το 2012 υπέγραψε στην Captured Tracks και κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά έναν μίνι δίσκο, το Rock ‘n’ Roll Night Club. Η δισκογραφική ενθουσιάστηκε με τη δουλειά του και συμφώνησαν για ένα follow-up άλμπουμ με τίτλο 2.
Το 2014 κυκλοφόρησε το δεύτερο κανονικό του (και δικό μου αγαπημένο) άλμπουμ, Salad Days, το οποίο έφτασε στην 30η θέση του Billboard 200 και πούλησε 10.000 αντίτυπα στην πρώτη εβδομάδα. Ακολούθησε το Another One, ένα μίνι άλμπουμ το 2015, για να φτάσουμε στο 2017 που κυκλοφόρησε το This Old Dog, το οποίο κινείται (όπως και όλες οι δουλειές του) σε lo-fi επίπεδα, με χαλαρά στιχάκια, που φτάνει σε σημείο να αποπνέει μια ανεμελιά, σαν να φυσάει ένα δροσιστικό αεράκι, σαν να σε προτρέπει σε μια κρουαζιέρα χωρίς προορισμό.
Το στυλ του το έχει ονομάσει ο ίδιος jizz jazz. Και ποιοι είμαστε εμείς να διαφωνήσουμε αν αυτό επιθυμεί; Ήταν cool από τότε που πρωτοεμφανίστηκε, κι ας μην τον ήξερα εγώ, κι ας μην το ήξεραν αρκετοί. Είναι ο τύπος που δεν τον νοιάζει να χαλάσει, να αλλοιώσει την εικόνα του απλά για να περάσει καλά με τους φίλους του. Ναι, είναι τέτοιου είδους άτομο ο Mac. Και καλά κάνει.
Φορώντας πάντα το ιδιαίτερο χαμόγελό του, ο Mac DeMarco εμφανίζεται το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου στη δεύτερη μέρα του Winter Plisskën Festival (Piraeus 117 Academy).
(σ.σ. έχω μια έξτρα συμπάθεια στους Holy Fuck – βγαίνουν στο Main Stage πριν τον Mulatu – γιατί έχω αδυναμία στις γάτες γενικά, και στο βιντεοκλίπ του Red Lights οι γάτες κατακτούν τον κόσμο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου