Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2017

Γραμμή Ένα | Παναγιώτα Καλογεράκου


Επιστρέφω.
Μόνη μου πια.
Εκπληξή καμία δεν φυλάει η μοναξιά.
Της το κρατάω.

Ξάφνου πάλι ηχεί εκείνη η υποκρήτρια φωνή.
«Παρακαλείστε να προσέχετε
Τα προσωπικά σας αντικείμενα»
Λόγος κανένας για εκούσιες αποχωρήσεις.
Ευθύνη δε φέρει που εγώ δεν κράτησα σφιχτά
την επιστροφή σου.
Αν δεν την έκλεψε η υπόσχεση
Κάπου μεταξύ εμπιστοσύνης και προσμονής
Θα παράπεσε.

Αυξάνει ταχύτητα ο οδηγός.
Απερισκεψία του μεγάλη.
Εκτροχιάστηκαν οι υποσχέσεις
Εύθραυστη η φύση τους.
Τι να το κάνεις;
Δεν περισώζονται οι ψευδαισθήσεις.
Αιφνιδιάζει η άφιξή τους.
Δεν διαρκεί.

Με εγκατέλειψε και η θύμισή σου.
Μένει πια με ένα πλανευτικό
«Μου λείπεις»
Έχω από τότε να τη δω.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου