Αν ήμουν σε θέση να το αλλάξω αυτό το συναίσθημα θα το άλλαζα. Δεν είναι πως δεν προσπάθησα, όμως όλα βρίσκουν καταφύγιο στα χέρια της λησμονιάς. Κι αν με παρρησία με ρωτούσες τι είναι η λησμονιά, θα σου απαντούσα, ευθέως, η πιο αγαπητή από τους ανθρώπους χώρα, η πιο προσιτή. Προς εκείνη, οι άνθρωποι, έχουν πάντα τις γέφυρες ορθές, δεν αφήνουν κανέναν ύποπτο να πλησιάζει και πάντα την φρουρούν, την λατρεύουν ωσάν αρχαία θεά δίπλα στον ποταμό Γάγγη και πάντα αφήνουν το κατιτίς. Άλλοι φοβέρες προς άλλους, άλλοι μνησικακίες, άλλοι πάλι δολοφονίες παιδιών, είτε από ανέχεια είτε από εγγεγραμμένη στους ιστούς των κυττάρων τους μεγαθυμία, ορισμένοι αφήνουν έρωτες και κάποιοι ελάχιστοι τις αγνές πράξεις καλοσύνης προς τους άλλους. Κι οι καιροί; Τι οι καιροί; Οι καιροί συμπλέουν πάντα με την λησμονιά. Εξάλλου στους καιρούς ό,τι προσφέρεις απλόχερα σου το ανταποδίδουν εν καιρώ. Εντούτοις, είναι φορές που η λησμονιά τους εκδικείται. Ξερνά βίαια ακόμα και το ίζημα των [μη] πράξεών τους.
Μια αγχωμένη φωνή χτυπά το μισάνοιχτο τζάμι του παραθύρου μου ‘’Hurry up’’. Το παιδί ακολουθεί σέρνοντας τα πόδια στο πεζοδρόμιο, ‘’Ανέ, look at the clouds’’. Κοιτάζω τα σύννεφα που πλησιάζουν, φαντάζουν με παρατεταγμένες τριήρεις σε αναμονή εκείνου του αλεξ[ι]ύδατος ‘Πυρ’. Πυρ – αναμασώ τη λέξη για να βοηθηθώ στην κατάποση – πολλά τα κρίματα. Αρχίζει να βρέχει. Το παιδί τρέχει στη μητέρα του λέγοντάς της ‘Ανέ…’ [ύστερα κάτι στα τούρκικα] δεν κατάλαβα τι, ίσως να της έλεγε πως οι τριήρεις ξάφνου βρέθηκαν από τον ουρανό στη γη, ίσως, λέω, γιατί ποτέ δεν μπορείς να τα βάλεις με τα παιδιά, η φαντασία τους κατά προσέγγιση μόνο αποκαλύπτεται σε μας, σαν τον ‘π’. Αλλά γιατί σου γράφω σήμερα; Α, ναι, σκεφτόμουν αυτές τις μέρες πως η λέξη αυτοκτόνος δεν διαφέρει πολύ ηχητικά από τη λέξη αυτόχθονος και ήθελα να σου πω πως όσοι σε προσφωνούν αυτόκτων [sic] δεν ξέρουν ότι θα είσαι παντοτινά ο διαλεχτός αυτόχθων στις ψυχές ημών.
Υ.Γ. Αναμένω χρόνια τώρα τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου. Όμως μη βιάζεσαι! Η βιασύνη είναι έπηλυς.
 |
| Φωτογραφία:Κατερίνα Τσίτση |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου