Θεία να λες...και να λιώνω | Ελπίδα Δημοπούλου

   «Όλα ξεκίνησαν εκείνη η μαγική στιγμή που έμαθα πως θα έρθεις στην ζωή, όταν σήκωσα το τηλέφωνο και η μαμά σου, μου ανακοίνωσε πως θα γίνω θεία. Θεία..εγώ! Δεν μπορούσα να φανταστώ τι σημαίνει να είσαι θεία, μέχρι την στιγμή που σε πρωτοπήρα αγκαλιά. Εκεί την στιγμή σε φαντάστηκα να κάνεις τα πρώτα σου βήματα και εγώ να τρέχω από πίσω για να μην πέσεις, να λες την πρώτη σου λέξη και εγώ να ακούω κουβέντες ολοκληρωμένες και σαν ένα μεγάλο ακροατήριο να σε παρακολουθώ και να σε θαυμάζω.

  Και η στιγμή ήρθε και περπάτησες και μίλησες… και με είπες θεία. Δεν μπορώ να σκεφτώ πιο ευτυχισμένη στιγμή στην μέχρι τώρα ζωή μου! Όχι περίμενε, η πιο ευτυχισμένη ήταν όταν μου είπες σε αγαπώ! Θεία μου σε αγαπώ..Πήρα τηλέφωνα,  έστειλα μηνύματα , το φώναξαν να τα ακούσουν όλοι και για να το ακούσω εγώ!

   Και τότε συνειδητοποίησα πως έγινα και εγώ μαμά! Είσαι το παιδί που δεν γέννησα αλλά αγαπώ σαν δικό μου. Είμαι η μικρή μαμά που δεν σε γέννησε αλλά θα βοηθήσει την μαμά σου να σε μεγαλώσει χωρίς να σου λείψει κάτι.  Θα είμαι εδώ για να κάνω ατελείωτο babysitting, να συζητάμε όσα δεν μπορείς να συζητήσεις με τους γονείς σου, να σε συμβουλεύω –και να συμβουλεύομαι-,  να ψωνίζουμε μαζί ρούχα, να βγαίνουμε βόλτες και για να σε προστατέψω από όποιον προσπαθήσει να σε πληγώσει. Να σου σκουπίσω τα δάκρυα και να χαμογελάσω με το γέλιο σου.»

  Κάθε θεία, βλέποντας το μωρό της να μεγαλώνει, τα συναισθήματα γίνονται όλο και πιο δυνατά, πιο έντονα. Σε κάθε παιδί που περνάει βλέπει το «δικό της» παιδί και η εικόνα του είναι κολλημένη συνεχώς μέσα στο μυαλό της. Ακόμα και ο καφές με την φίλη της καταλήγει να είναι εξιστόρηση των δραστηριοτήτων και κατορθώματα του μικρού της (όσο και να μεγαλώσει, περισσότερο μικρό της θα είναι παρά ανίψι ), με κάθε λεπτομέρεια! Πως έφαγε, πως ήπιε το χυμό που του έφτιαξε η θεία, πως ντύθηκε, ποια καινούργια λέξη είπε, πως μπουσούλησε και περπάτησε.

  Στα μάτια του/της ανιψιάς , βλέπει το δικό της παιδί. Το αντιμετωπίζει και το μεγαλώνει σαν δικό της. Ακόμα και αν αποκτήσει δικά της παιδιά, το ανίψι είναι και αυτό παιδί της. Άλλωστε και εκείνη το φρόντισε, το μεγάλωσε, το τάισε, το άλλαξε, λάτρεψε την κάθε του στιγμή και ήταν σε κάθε του πρεμιέρα σε αυτή τη ζωή πρώτος θεατής. Είναι αίμα της και το νοιώθει κάθε στιγμή που περνάει. Είναι ο χαλαρός γονιός που μπορείς να εκμυστηρευτείς τα πάντα. Και να  ζητήσεις τα πάντα! Άλλωστε, όπου η μαμά και ο μπαμπάς λένε όχι, η θεία λέει πάντα ΝΑΙ!! Και αν είναι και τρελή θεία; Συμμετέχει στα ναι..

Και το καλύτερο; Θα κάνει όλα τα χατίρια, μόνο με μια λέξη. Θεία! Θεία να λες… και να λιώνω!!!