Συνέντευξη με τη Νάντια Δρακούλα | Της Πάστα Φλώρα

Ο μύθος της Σταχτοπούτας διαβασμένος ανάποδα ή η αναζήτηση της πιο υπερεκτιμημένης (;) προσδοκίας: Της συγχώρεσης, των άλλων, του εαυτού μας… Αλλιώς, μια προσωπική αφήγηση για την άσκηση της βίας σ’ όλες τις μορφές της- ενός φαινομένου που γιγαντώνεται μέσα στην κρίση. Και μια προτροπή σε όλα τα θύματα, τους θύτες αλλά και τους απλούς παρατηρητές να μην αποδεχθούν μια τέτοια συνθήκη ως «αναγκαίο κακό», αλλά να βρουν τα θάρρος να μιλήσουν. H Νάντια Δρακούλα, λίγο πρίν την θεατρική έκβαση του συγγραφικού της βιβλίου μιλάει στο Pause.

Πως προέκυψε η συμπερίληψη του βιβλίου σας στο νέο πρόγραμμα του Εθνικού Θεάτρου, «Συγγραφέας του Μήνα» ;

Όταν εκδόθηκε για πρώτη φορά το βιβλίο, από τις εκδόσεις Ευρασία, το καλοκαίρι του 2015, το έστειλα επιλεκτικά σε θέατρα και σκηνοθέτες. Ένα από αυτά ήταν το Εθνικό Θέατρο. Ένα χρόνο μετά με κάλεσαν από το δραματολόγιο του Εθνικού για να μου πουν ότι το είχαν επιλέξει μαζί με άλλα τρία έργα για το πρόγραμμα αυτό.

Φωτογραφία: Κωστής Σωχωρίτης

Τι να περιμένουμε από τη θεατρική απόδοση του έργου σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου; Ημερομηνίες, πληροφορίες, ονόματα;

Για τη θεατρική απόδοση στη σκηνή, αρμόδιος να μιλήσει είναι ο σκηνοθέτης. Από τη στιγμή που ένα θεατρικό έργο ανεβαίνει, φεύγει από τα χέρια του συγγραφέα και τη «φροντίδα» του. Αυτό που μπορώ να σας πω εγώ είναι κάποιες πληροφορίες, όπως ότι ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου στη Νέα Σκηνή του Εθνικού-Νίκος Κούρκουλος από τις 10 έως τις 27 Μαίου και ερμηνεύουν τους χαρακτήρες οι Στέλλα Βογιατζάκη, Εύη Δόβελου, Ελεάνα Καυκαλά, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Δήμητρα Μητροπούλου και Έλενα Μαρσίδου. Προσωπικά, αν με ρωτάτε, αναμένω με περιέργεια και χαρά πώς κάποιος τρίτος θα διατυπώσει στη δική του τέχνη αυτό που είχα στο μυαλό μου και προσπάθησα να επικοινωνήσω γράφοντας. Μπορεί να εκπλαγείς ευχάριστα ή δυσάρεστα από αυτό που θα δεις, αλλά η ενηλικίωση του έργου σου που σαν παιδί ανοίγει τα φτερά του και τραβάει το δικό του δρόμο έχει πολύ ενδιαφέρον…

Απ' όσο γνωρίζουμε το "Σχοινάκι" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά από τη σειρά Δήγμα των Εκδόσεων Ευρασία, και τώρα επανεκδίδεται από τον οίκο Σοκόλη σε συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο. Πώς νιώθεις που το "παιδί" σου " επανακυκλοφορείται;Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα για κάθε συγγραφέα να εκδίδεται η δουλειά του και πολύ περισσότερο όταν αυτό συμβαίνει από αξιόλογους εκδότες, όπως είναι ο Φαίδωνας Κυδωνιάτης (Ευρασία) και Αθηνά Σοκόλη (Σοκόλη), όπως αυτοί που είχα και έχω τη χαρά να συνεργάζομαι.

Γιατί η Σταχτοπούτα;

Γιατί όχι;
Ο σχολικός εκφοβισμός αναμφισβήτητα αποτελεί ένα οξυμένο οικουμενικό φαινόμενο το οποίο όχι μόνο προβληματίζει εκπαιδευτικούς και γονείς αλλά όλη την κοινωνία. Τι στάθηκε σημαντικός γνώμονας ώστε να προχωρήσετε στη συγγραφή ενός βιβλίου με πυρήνα τον εκφοβισμό;

Ξέρετε η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας σε κάποια ανακοίνωσή της για το bullying το έχει χαρακτηρίσει ως «μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας». Η κουλτούρα του εκφοβισμού είναι απλωμένη δίπλα μας, έχει πολλές μορφές και προεκτάσεις. Είναι ένα θέμα που με απασχολεί σαν δημιουργό και σαν άνθρωπο.

Θεωρείτε ότι μπορούμε να διαχωρίσουμε το φυσιολογικό αστείο και το παιχνίδι από τον εκφοβισμό; Πού σταματάει αυτός ο διαχωρισμός και πού ξεκινάει η ενδοσχολική βία;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανόνας και γεωμετρικά όρια. Το όριο το βάζει ο άλλος στο τι ανέχεται, τι τον ενοχλεί και τι τον πληγώνει. Ο καθένας μας έχει δικαίωμα στην προσωπικότητά του. Όταν κάτι γίνεται συστηματικά, επί τούτου και ειδικά σε συνθήκες πολλών απέναντι σε έναν ή σε μια μειονότητα, δεν πιστεύω ότι έχει κάποια θέση το αστείο. Δεν γελάει κανείς. Το αστείο εις βάρος κάποιου άλλου θέλει δύο, αλλιώς γέλα με την πάρτη σου, αν είσαι μάγκας.

Το "Σχοινάκι" τι θα προσφέρει και πώς θα μπορέσει να βοηθήσει τόσο το παιδί όσο και τον γονέα; Θα μπορούσε να αποτελεί εργαλείο και για τον ίδιο τον γονέα εκτός από μια ευχάριστη λογοτεχνική ανάσα;

Επειδή πρόκειται για ένα θεατρικό έργο και όχι για εκπαιδευτικό εγχειρίδιο θα πρότεινα να παραμείνει μια λογοτεχνική-καλλιτεχνική ανάσα. Αυτές οι ανάσες μπορεί να είναι ευχάριστες, δυσάρεστες, να προβληματίζουν, να μετακινούν ή απλά να τις ξεχνάς. Ό,τι πάρει ο καθένας λοιπόν, μικρός ή μεγάλος, δεν έχει σημασία.

Στην ελληνική βιβλιογραφία υπάρχουν πολλά βιβλία για τον σχολικό εκφοβισμό. Τι ιδιαίτερο πιστεύετε διαφοροποιεί από τα άλλα το "Σχοινάκι";

Δεν μπορώ να πω ότι γνωρίζω όλη την ελληνική βιβλιογραφία για το σχολικό εκφοβισμό για να σας απαντήσω. Επίσης το Σχοινάκι δεν είναι ένα έργο μόνο για τον σχολικό εκφοβισμό, απλά έχει αυτόν ως αφετηρία και συνθήκη.

Τι συμβολίζει για την Νάντια το "Σχοινάκι";

Την ολοκλήρωση μιας προσπάθειας, το ξεκίνημα μιας άλλης.

Που σας βρίσκει το καλοκαίρι; Νέα σχέδια, νέες πένες;

Αυτή την περίοδο γράφω το «Κάμπινγκ», ένα μυθιστόρημα για παιδιά μικρά και μεγάλα που θα κυκλοφορήσει το καλοκαίρι από τις εκδόσεις Πατάκη. Το καλοκαίρι ελπίζω να με βρει με καλή παρέα, χαρούμενη σε κάποιο νησί που θα με εμπνεύσει για κάτι καινούργιο.