Τρίτη 28 Φεβρουαρίου 2017

Πρόσωπα: Noshi Gilani | Των Αφροδίτη και Μαριαλένα Τσιώλη

Μετάφραση: Μαριαλένα Τσιώλη Πρωτότυπη εικονογράφηση: Αντιγόνη Ευτυχιάδη Ποιητική απόδοση-συνέντευξη-επιμέλεια :Αφροδίτη Τσιώλη
Noshi Gilani
Η Noshi Gilani γεννήθηκε στο Πακιστάν το 1964.Μεγάλωσε στην πόλη Bahawalpur όπου και σπούδασε και ολοκλήρωσε τις σπουδές της παίρνοντας το Διδακτορικό της  στη Λογοτεχνία.Το 1995 βρέθηκε στο Σαν Φρανσίσκο των Η.Π.Α..Μετά το γάμο της με τον ποιητή Saeed Khan  το 2008 εγκαταστάθηκε στο  Σίδνεϊ,όπου και ζει μέχρι σήμερα.Εκεί,μαζί με τον σύζυγό της, ίδρυσε την Ακαδημία Urdu(επίσημη γλώσσα του Πακιστάν),με στόχο την προώθηση της γλώσσας ,της ποίησης και της λογοτεχνίας .
Η Noshi Gilani γράφει αποκλειστικά και μόνο στη μητρική της γλώσσα και είναι αναγνωρισμένη ποιήτρια της νέας γενιάς στην πατρίδα της.Τα ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα  Αγγλικά και οι ποιητικές της συλλογές έχουν εκδοθεί στο Πακιστάν,στην Αυστραλία,στον Καναδά και στις Η.Π.Α.
Τα ποιήματά της ξεχωρίζουν για τη λυρικότητά τους,την ευθύτητα των συναισθημάτων της, καθώς δίνουν το στίγμα της γυναικείας ψυχοσύνθεσης και τις προσωπικές της ανησυχίες  σαν παιδί της διασποράς.
Αυτοί είναι και οι λόγοι για τους οποίους επιλέξαμε,μαζί με τη Μαριαλένα Τσιώλη,να μεταφέρουμε ενδεικτικά  δύο ποιήματά της στα Ελληνικά.Είναι μία γυναίκα η οποία ξεχώρισε μέσα από μία ανδροκρατούμενη κοινωνία αλλά και πολιτικά «πληγωμένη» χώρα. Στηρίζει με σθένος την προέλευσή της μέσα από την τέχνη της,διατηρώντας την κουλτούρα της χώρας της και της μητρικής της γλώσσας.

Τί είναι ποίηση για εσάς;
Ποίηση είναι ένα μέσο έκφρασης που παρέχει ενορατικότητα,για μένα προσωπικά, η ποίηση είναι ο τρόπος που αναπνέω και που με κρατά ζωντανή.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας;
Η έμπνευση είναι ένα φαινόμενο που σχετίζεται με ο,τιδήποτε ασήμαντο το οποίο όμως αξίζει να το παρατηρήσει κάποιος με βάση τη φύση του, την αλήθειά του, την ομορφιά του και την καθαρότητά του. Έτσι, κάθε φορά που την καρδιά μου ακουμπά ένα από αυτά τα στοιχεία, οι λέξεις συχνά αναπηδούν στο μυαλό μου σαν μια μελωδική φράση.
Γράφετε ποιήματα μέσα από την οπτική των γυναικών. Ζώντας σε μια δυτική κοινωνία, όπως η Αυστραλία, πιστεύετε ότι υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο ρόλο των γυναικών σε σχέση με τις ανατολικές κοινωνίες;
Γράφω ποιήματα όποτε με επιλέξει η δημιουργία για να γράψω. Παρόλ’ αυτά , ως γυναίκα τα συναισθήματά μου σχετίζονται με τους ρόλους και τις κοινωνικές εμπειρίες μου, επομένως, η αντανάκλαση της φεμινιστικής  προσέγγισης έρχεται μέσα από την άρθρωση των λέξεων. Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι πρώτα επιλέγω ένα γυναικείο πλαίσιο και μετά ξεκινώ να γράφω.
Ως προς το δεύτερο μέρος της ερώτησής σας σε σχέση με τη διαφοροποίηση των ρόλων, ναι, ισχύει ότι κάθε κουλτούρα θέτει συγκεκριμένους έμφυλους ρόλους μέσα από ένα σύνολο κανόνων και αξιών. Συνεπώς, οι ανατολικές αξίες διαφέρουν από τις δυτικές  και με αυτό τον τρόπο οι ρόλοι έχουν διαφορετική αντανάκλαση, αν και τα γυναικεία συναισθήματα είναι παρόμοια με πολλούς τρόπους.
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι είστε ένα παιδί της Διασποράς και ότι πλέον πολλοί άνθρωποι μεταναστεύουν από κάθε άκρη της γης , πόσο σημαντικές είναι η τέχνη και η διατήρηση της κουλτούρας;
Η μετανάστευση είναι μια εμπειρία που σε μεταμορφώνει ολοκληρωτικά αλλά σταδιακά. Ένας ξενιτεμένος δεν εγκαταλείπει μόνο το γενέθλιο τόπο του, αλλά και τα συναισθήματα σύνδεσης και τις ρίζες του. Αυτός είναι ένας απόλυτος πόνος στο όνομα της ελπίδας για μια καλύτερη ζωή ,με ή χωρίς επιλογή. Η ειρωνεία, όμως, είναι ότι κάποιος μπορεί να αλλάξει το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει αλλά δεν μπορεί να αλλάξει το μέσα του συναίσθημα, μιας και που τα συναισθήματα δεν μπορούν να προγραμματιστούν. Μόνο μια λύση απομένει στο μετανάστη να διοχετεύσει αυτά τα συναισθήματα: η αίσθηση του ανήκειν στην πρότερη κουλτούρα γίνεται πολύ σημαντική ,καθώς παρέχει ένα ασφαλές καταφύγιο σε δύσκολες στιγμές και δίνει εσωτερική δύναμη να επιβιώσει κάποιος στην ξένη κουλτούρα, αλλά και να μειώσει τον πόνο της πολιτισμικής μετάβασης.

Έχετε δημιουργήσει ένα ινστιτούτο για τη διατήρηση της γλώσσας Ούρντου στο Σύδνεϋ ,όπου και κατοικείτε . Πόσο εύκολο ήταν να πραγματοποιηθεί ένας τέτοιος στόχος και ποιο είναι το όραμά σας για αυτό;
Ήταν δύσκολο,βέβαια  τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο όταν κάνουμε μια ειλικρινή προσπάθεια και έχουμε εμπιστοσύνη στο Θεό να μας στηρίξει. Είμαι ιδεαλίστρια και θέλω να δώσω πίσω στη μητρική μου γλώσσα, τα Ουρντού, όσα μου έδωσε όλη μου τη ζωή. Γι’ αυτό το λόγο, είναι όνειρό μου να παρέχω μια πλατφόρμα σε ανερχόμενους νέους συγγραφείς ώστε να μοιράζονται τα έργα τους εκεί. Επιπλέον, αυτό θα έδινε πνοή ζωής στην Ούρντου ποίηση και την ανάγνωση βιβλίων. Θα ήθελα να επεκτείνω αυτόν τον οργανισμό και σε άλλες χώρες όπου οι άνθρωποι από άλλες κουλτούρες θα μπορούν να εξερευνήσουν τη δυναμική της Ουρντού λογοτεχνίας.
Είστε μια δυναμική γυναίκα. Ήταν δύσκολο για εσάς να γίνεται αποδεκτή από τους συναδέλφους σας;
Πρέπει να διαχωρίζω τη ζωή μου σε δύο μέρη για να  μπορώ να διαχειρίζομαι τη φήμη και αναγνώρισή μου. Αυτό σημαίνει ότι δεν αφήνω να παρεισφρέει  η διανοούμενη ποιητική πορεία μου στην προσωπική ζωή μου και με αυτό τον τρόπο είμαι εγκάρδια αποδεκτή από τους συναδέλφους μου. Είμαι πολύ απλή και αυθόρμητη με τους στενούς φίλους και στον οικογενειακό μου κύκλο.
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το μέλλον;
Η έρευνα είναι ένας τομέας που με ελκύει πολύ, γι’αυτό θέλω να στήσω ένα ινστιτούτο Έρευνας και Ανάπτυξης στα Ούρντου  και να ολοκληρώσω το επόμενο βιβλίο μου.
Ποιήματα
«Μπορεί κάποιος να βρει ολόκληρη την ύπαρξή μου;»
Μπορεί κάποιος να βρει ολόκληρη την ύπαρξή μου;
Τα χέρια μου,τα μάτια μου,το πρόσωπό μου;

Είμ’ ένα ποτάμι.Πέφτω σ’ άλλη θάλασσα,λάθος θάλασσα.
Ας βρει κάποιος και να μου φέρει την έρημό μου.

Δε θέλω τίποτ’ από σένα ζωή μου,
μόνο να μου δώσεις πίσω τα παιδικά μου χρόνια,την πυγολαμπίδα μου,την κούκλα μου.

Τ’ όραμά μου  δε συμβιβάζεται με  τούτη, τη νέα εποχή.
Παρά μόνο  με τ’ αλλοτινό μου όνειρο,
με τα μάτια, εκείνα, που μπορούν  να με δουν.
Βρες μου αυτά  τα μάτια, εδώ, στην πόλη μου.
Το καράβι της ζωής μου για χρόνια βρίσκεται σε δίνη.
Ω,Θεέ μου!Βύθισέ το τώρα ή φέρτο πίσω  στη στεριά.

«Αυτός ο φυλακισμένος  αναπνέει»
Είμαι παγιδευμένη σε μία ζούγκλα γεμάτη φωνές.
Μέσα της , δε μπορώ ν’ ανοίξω τα φτερά μου.
Ακόμα κι έτσι, εσύ επιμένεις ότι μπορώ να πετάξω.
-Το ξέρω δε θα με απελευθερώσεις ποτέ-
Νιώθεις τη στάση μου να σε προσβάλει,
τόσο που ράβεις τα  βλέφαρά  μου ερμητικά κλειστά.
Επιμένεις να ερμηνεύσω  τον καιρό,
τρομοκρατείς  τα πόδια μου με ήχο αλυσίδας.
Λες ότι ο πόθος μου να είμαι ελεύθερη
είναι πολύς για την πολύτιμη ζούγκλα σου,
τόσο που βάζεις φωτιά στη βάρκα που κουβαλάει τα συναισθήματά μου.
Αν θες περικύκλωσε  τη θάλασσά μου ακόμη και  με  έρημο.
Αλλά άκου!
Ό,τι κι αν γίνει,
ασφυξία,βασανιστήρια,έρημος ή ζούγκλα
Αυτός ο φυλακισμένος αναπνέει!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου