Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

Η Πόλη των Ματιών σου | Μανώλης Τελώνης

Μια πόλη αστεριών βρίσκεται στα μάτια σου. Εκεί όπου τα πάντα λάμπουν μέσα στο σκοτάδι. Εκεί που κάθε παραμύθι γίνεται πραγματικότητα. Εκεί που αν σπρώξεις το φόντο της πόλης δε θα πέσει σαν χαρτόνι θεάτρου.

Εκεί, που περπατώντας στους πιο κεντρικούς της δρόμους, θα στρίψω στο πιο απερπάτητο στενάκι για να σε βρω, να μη με περιμένεις. Σε κάθε άλλο μέρος θα έστριβες το βλέμμα σου, όμως εδώ έγειρες ενάντια στον τοίχο και μου έδωσες μερικά φιλιά.

Τα αστέρια μοιάζουν πλέον με παιχνίδι κρεμασμένο πάνω σε κρεβάτι μωρού, τώρα κοιμάται ήσυχο. Η εκκλησία ενός άθεου, στέγη ενός αστέγου, μια ατελείωτη γέφυρα και ο ήλιος έπεσε και ζέστανε ψυχές.

Τα πλήκτρα του πιάνου γλιστράνε απ’ τον ιδρώτα, κολλάνε απ’ το αίμα. Τα δάκρυα κυλάνε μα στεγνώνουν. Το μπαρ ήταν μπλε μα τα φώτα γίναν κόκκινα κι έτσι η τελευταία νότα πατήθηκε και κράτησε όσο μπορούσε να κρατήσει. Έπρεπε να κρατήσει περισσότερο.

Ένα γελάκι για την αμηχανία. Συμβαίνει στα αλήθεια; Τώρα τα μάτια σου πρέπει να κλείσουν, η ομίχλη απλώνεται και η πόρτα πάει να κλείσει απ’ τον άνεμο. Αστέρια είστε εκεί; Δε σας βλέπω πια. Να βγω ή να μείνω για πάντα μέσα; Μα μια πόλη δεν φτιάχτηκε για έναν, πόσο μάλλον για’ μένα.


Να με κοιτάς πού και πού, να παίρνω μια ανάσα μόνο και μόνο για να μου κοπεί. Όνειρα γλυκά.



Πηγή: FindingTheJolly

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου