Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Σκόνη | Ανδρέας Παπάζογλου

Κανείς δεν ασχολείται πια
και βαριέμαι να κρυφτώ ή να κλάψω, πια
Παράσιτο και θόρυβος
Αρρώστια και χρησμός σε ιστορία ανείπωτη
Πάντοτε αστρολουσμένης
Πάντα πνιγμένης στα σκατά
Τραγούδια σκόνη
Δάχτυλα σκόνη και νύχια στα δόντια

Φοβάμαι ρε μαλάκα
Έχω μια τρύπα στο μέτωπο
Ο αέρας φυσά και παγώνω
Κόκκαλο στο σαλόνι
Γνέφω σα βλάκας στις εποχές
όταν έρχονται
κι όταν φεύγουν

Κάπου διάβασα για μια σπάνια, τυχαία κάθοδο
Βελούδινη κάθοδος μες τα χαλίκια του κόσμου
Έρωτας και οργασμός αγνώστου
Πάχνη του πρωινού
Τραγούδια πουλιών
Μια υστερία αιθέρια 
Μέλι ή τοκετός

Και τι σημασία έχει

Κατήντησα μισός

Να σκάβω σαν παιδί τον ουρανό


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου