Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2016

25 | Χάρις Γεωργίου

Τα γενέθλια μου πάντα είναι εκείνη η ημερομηνία που με κάνει να συνειδητοποιώ. Και να ξαναρχίζω. Restart. Ίσως επειδή είναι Σεπτέμβριο, πάντα μαζί με τα νέα ξεκινήματα, ίσως επειδή πάντοτε με βάραιναν με ένα συμβολισμό. Γενικά δε τα πάω καλά με δαύτες τις γιορτές. Ξέρεις, τις θεωρώ κάπως υποκριτικές. Γιορτή πρέπει να είναι η κάθε μέρα, η κάθε ώρα το κάθε λεπτό. Αλλά να, είναι που οι ρυθμοί ζωής μας έχουν φέρει σε τέτοιο σημείο που αυτές τις μικρές ευκαιρίες τις χαιρόμαστε. Θαρρείς πάλι πως δεν είναι οι ρυθμοί ζωής, αλλά το ότι πια μεγαλώνουμε. Υποχρεώσεις.
Είκοσι πέντε χρόνια έγραψε πλέον το κοντέρ. Πτυχίο. Μεταπτυχιακό. Και άλλα τόσα. Εμπειρίες που αφήνουν αναμνήσεις και φιλίες. Χωριό. Πόλη. Άτομα. Πρόσωπα. Φίλοι.
Ευχές που λαμβάνεις και χαμογελάς σκεπτόμενος τον καθένα ξεχωριστά από αυτούς που σου ευχήθηκαν και τις στιγμές που έχετε ζήσει μαζί. Χρόνια πολλά σε εμένα. Χρόνια πολλά για να 'χω να δαπανώ μαζί τους σε στιγμές. Όλα. Όλα τα χρόνια μου μαζί με εκείνους. Με εκείνους τους ονειροπόλους που έχω ήδη αγαπήσει και με καινούριους που θα επιβιβαστούν σε αυτό το ταξίδι.
Γιατί η ζωή είναι ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι που αν είσαι τυχερός και βρεις τα σωστά άτομα, σε πάει παντού, γίνεται απρόβλεπτο και ενδιαφέρον. Γιατί τούτο το ταξίδι μόνο τα άτομα στο κάνουν ενδιαφέρον. Κάποια ευχή έλεγε να γνωρίζω μόνο ενδιαφέροντες ανθρώπους. Τούτη την ευχή την εκτίμησα πιότερο από όλες. Καμία ζωή, όσα χρόνια και να ζεις δεν σε πάει πουθενά αν δεν γνωρίζεις ενδιαφέροντες ανθρώπους.
Κι εγώ έχω σταθεί ως τώρα τυχερή. 25 χρόνια. Ποιητές και καλλιτέχνες. Μελαγχολικά παιδιά και βλέμματα. Χαρούμενοι και τρελοί. Στιγμές. Στιγμές με τον καθένα. Καθένας και μία οικογένεια. Η οικογένεια του λυκείου, του Pause, του πτυχίου, του μεταπτυχιακού, των αγγλικών, των ιταλικών. Μικρές κοινωνικές ομάδες, μικρές οικογένειες για να μας χωράνε και να χωράμε μέσα τους. Και άνθρωποι. Άνθρωποι που μας προσφέρουν απλόχερα τις πιο αληθινές τους στιγμές. Αληθινοί άνθρωποι.
Ναι. Αυτό είναι το μήνυμα των 25. Αληθινοί άνθρωποι. Και πάντα πολλά χρόνια για να δαπανείς μαζί τους. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου