Υπάρχει,άραγε, κάποια μαγική συνταγή, κάποιο μυστικό που να κρατά τους ανθρώπους μαζί για πάντα;; Μήπως αιθεροβατούν όσοι πιστεύουν ακόμη στα ανθρώπινα συναισθήματα κι σ'εκείνη τη μαγική ένωση που οδηγεί σε κάτι ανώτερο από εμάς τους ίδιους και εν τέλει στην συναισθηματική και ψυχική ολοκλήρωση; Αυτά ακριβώς αναρωτιέμαι αυτό το ζεστό καλοκαιρινό βράδυ με τον ήχο απ'τα τζιτζίκια να μου τρυπάει τα αυτιά και τα παιδιά της γειτονιάς να γελούν και να τρέχουν, απολαμβάνοντας ξέγνοιαστα το καλοκαίρι.
Η μαγική συνταγή λοιπόν απαρτίζεται από τρία απλά υλικά. Αμοιβαία εμπιστοσύνη, πάθος και αλληλοθαυμασμός. Τοποθέτησε σε ένα μίξερ τα συναισθήματά σου μαζί με αυτά τα τρία υλικά. Ανακάτεψε καλά το μείγμα για αρκετή ώρα ίσως και για μια ολόκληρη ζωή. Αν κουραστείς προσπάθησε κι άλλο, αυτό είναι το τίμημα της αιώνιας αγάπης. Μιας αγάπης με άρωμα κανέλα, μεθυστική και ταυτόχρονα εθιστική και φρέσκια.
H εμπιστοσύνη μοιάζει με τα θεμέλια ενός κτιρίου. Όπως όταν οικοδομείται ένα κτίριο χρειάζεται μπετόν και σίδηρο έτσι και μία ερωτική σχέση απαιτεί για την ενδυνάμωσή της ένα μίγμα σταθερότητας, την εμπιστοσύνη. Επιβάλλεται να εμπιστευόμαστε τον άνθρωπό μας για να του δείχνουμε ότι τον σεβόμαστε και πιστεύουμε στη μοναδικότητα της σχέσης μας, ότι τον αγαπάμε και πιστεύουμε ότι δεν θα μας προδώσει. Η μόνη παρατήρηση είναι πως η εμπιστοσύνη χτίζεται σταδιακά σε μία σχέση, με τον καιρό και πρέπει να καταβάλλεις προσπάθεια γι'αυτή.
Δεύτερο συστατικό. Ο αλληλοθαυμασμός. Δεν γίνεται να συνάψεις κανενός είδους σχέση χωρίς να θαυμάζεις έστω και στον ελάχιστο βαθμό τον άλλον.Χωρίς αλληλοθαυμασμό και αλληλοεκτίμηση καμία σχέση δεν προχωρά. Να εκτιμάς τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, όχι γι'αυτό που θα'θελες να είναι αλλά γι'αυτό ακριβώς που είναι. Για κάθε του ελάττωμα, για κάθε του προτέρημα για κάθε του επίτευγμα στη ζωή. Να πιστεύεις στον άλλον και αυτός σε σένα τόσο βαθιά που κάθε επιτυχία του ενός να φαντάζει στα μάτια του άλλου ως κάτι εντελώς αναμενόμενο και φυσικά η ευτυχία του ενός να σηματοδοτεί και την ευτυχία του άλλου. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Πάθος. Δυνατή λέξη και ακόμη δυνατότερη όταν εμπερικλείεται σε έναν συναισθηματικό δεσμό. Λίγους ανθρώπους θα δεις σήμερα να είναι απόλυτα παθιασμένοι ο ένας για τον άλλον. Που η φωτιά του ενός θα σβήνει μόνο μέσα απ'το σώμα και την ύπαρξη του άλλου. Που χωρίς το ταίρι του ο άλλος νιώθει σαν νεκρός. Σαν ένα σώμα που παραπαίει και ψάχνει το στήριγμά του στο πρόσωπο του άλλου. Βέβαια, το πάθος έχει και τους κινδύνους του. Μπορεί να κρατά τον έρωτα και τη σπίθα αναμμένη σε μία σχέση, μπορεί όμως και να την καταστρέψει ολοσχερώς.
Προσωπικά προτιμώ τα δυνατά πάθη από τους μέτριους έρωτες. Ένας έρωτας που να σε συγκλονίζει, να τρέμεις στο άγγιγμά του, να πεθαίνεις απ'τα φιλιά του, να ζεις μέσα απ'αυτόν κι αυτός μέσα από σένα. Η πνοή του να'ναι και δική σου. Είναι μεθυστικός ο έρωτας, αποτρόπαιος αλλά και αυτός που δίνει νόημα στη ζωή μας. Μας κάνει να'μαστε πραγματικά ζωντανοί και να απαγκιστρωνόμαστε απ'την απελπισία της ύπαρξής μας. Θέλω να νιώθω πως χωρίς εκείνον δεν έχω μέλλον, δεν έχω ζωή όχι επειδή δεν μου προέκυψε αλλά επειδή δεν θέλω τίποτα χωρίς εκείνον, δεν υπάρχει κανείς άλλος εκεί έξω που να με καταλάβει τόσο όσο αυτός. Αφήστε στην άκρη τις χλιαρές αγάπες, τα μέτρια συναισθήματα ,τις μη αποκλειστικές σχέσεις. Μην συμβιβάζεστε ειδικά όσο είστε νέοι. Αν δεν χτυπάει η καρδιά σας δυνατά, δεν τρελαίνεστε ο ένας για τον άλλον τότε ποιο το νόημα να είστε σε σχέση; Και όχι, η ρουτινιασμένη σχέση σας βρωμάει από μακριά έλλειψη φαντασίας , μηδενική ερωτική έλξη, ανύπαρκτα συναισθήματα και ανασφάλειες. Μην φοβάστε να μείνετε μόνοι. Να φοβάστε το κακό που κάνετε σ'εσάς και στον άλλον όταν είστε σε μία άσχημη σχέση. Αν δε βγείτε απ'το βούρκο δε θα δείτε ποτέ τη μαγεία του αληθινού έρωτα.
Άραγε ποια θα είναι η κατάληξη των σχέσεων όλων αυτών των ανθρώπων; Kακές σχέσεις και καλές σχέσεις. Ήρεμες και γεμάτες ένταση σχέσεις. Θυελλώδεις. Παραδεισένιες. Ποιες μπορούν να διαρκέσουν για πάντα; Εσένα σε τρομάζει το για πάντα; Oχρόνος μάτια μου δεν είναι άσπονδος εχθρός. Απλός συνοδοιπόρος μας είναι, που δίνει μάλιστα αξία σε μία σχέση. Τη δοκιμάζει και διαπιστώνει αν αντέχει στα χτυπήματα του χρόνου. Θέλω να πιστεύω σε όμορφες σχέσεις με αίσιο τέλος. Σε ανθρώπους που επιδιώκουν να'ναι μαζί. Κι ας μην είναι τελικά. Και σε ανθρώπους που θα έκαναν τα πάντα για την ευτυχία του άλλου. Έτσι απλά, ανιδιοτελώς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου