Επιμέλεια Συνέντευξης: Νικολένα Καλαϊτζάκη
Πότε και πώς προέκυψε η ενασχόληση σας με την ζωγραφική και πόσο νόημα δίνει στην ζωή σας ως σήμερα;
Το μόνο που θυμάμαι είναι ένα σετ με λάδια και την χαρακτηριστική μυρωδιά της ψημένης σιέννας. Πρέπει να ήμουν 6-7 χρονών. Τότε ξεκίνησα να δουλεύω με λάδια. Πριν απ’ αυτό απλά ζωγράφιζα ασταμάτητα. Ελάχιστες είναι οι μέρες που δεν ζωγράφιζα. Είναι όλη μου η ζωή. Ακόμα και σήμερα, η έντονη μυρωδιά της ψημένης σιέννας μου θυμίζει αυτό το σημαντικό δώρο που μου έκαναν οι γονείς μου - είναι σαν να ήξεραν ότι δεν θέλω να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου - !
Ποια είναι η βασική θεματολογική κατεύθυνση των έργων σας;
Από το 2002, με απασχολεί ο άνθρωπος, ο περιφερειακός, ο πληθωρικός, αλλά και γυναίκες με έντονο ερωτισμό και όλον αυτό τον πλούτο που περιβάλλει την γυναικεία οντότητα...η μάνα, η ερωμένη, η σύντροφος...
Μέσα από την Τέχνη σας επιθυμείτε να περάσετε "μηνύματα" ή απλώς μεταφέρετε στον καμβά την "αλήθεια" σας, αποτυπώνοντας τα όσα σας εμπνέουν και σας εκφράζουν;
Η ζωγραφική, από μόνη της, είναι ένας κώδικας χρωμάτων και σχημάτων, τα οποία μεταφέρουν συναισθήματα, κρυφά μηνύματα, όπως και απλά μια «απολαυστική ραθυμία» στον θεατή. Η μόνη διαφορά με τον λόγο είναι ότι αντί για λέξεις έχουν τα παραπάνω. Η Τέχνη, για μένα, ενισχύει το συναίσθημα στον θεατή άρα τον κρατάει σε επαγρύπνηση!
Στις προσωπογραφίες σας εντυπωσιάζει η ψυχογραφική αυτοαναφορικότητα των εικονιζόμενων μορφών σε συνδυασμό με την εντασιακή και ζωηρή χρωματική τους παλέτα. Ποια είναι, αλήθεια, τα κυρίαρχα συναισθήματα της "καρδιάς" των προσώπων σας και ποια τα αγαπημένα σας χρώματα;
Το κάθε πρόσωπο έχει να πει την δική του ιστορία. Στο πρόσωπο, πάντα, αν το παρατηρήσεις, χαράζονται τα βιώματα των εικονιζόμενων, αλλά και οι διαθέσεις τους. Υπάρχει όμως, πολλές φορές, και η συγκεκαλυμμένη θλίψη. Άτομα που προσπαθούν να καλύψουν βιώματα που τους έχουν στιγματίσει το υπόλοιπο της ζωής τους! Και εκεί έρχεται, πιστεύω, το χρώμα, να ξεκαθαρίσει, να ενισχύσει καλύτερα αυτό που θέλω εγώ να πω μέσα από το έργο. Τα χρώματα μου είναι σαν τα παιδιά μου. Όταν ήμασταν μικροί ρωτούσαμε την μαμά μας: «ποιο παιδί αγαπάς περισσότερο;». Η απάντηση της είναι και η δική μου. Αναφορικά με το ποιο είναι το αγαπημένο μου χρώμα: «εάν κόψω ένα από τα δάχτυλα μου, ποιος θα πονέσει περισσότερο;».
Μάτια και χείλη, λέγεται πως είναι τα δύο περισσότερο απαιτητικά σημεία μιας ρεαλιστικής - τουλάχιστον - προσωπογραφίας. Πόση έμφαση δίνετε σε αυτά τα σημεία;
Τα μάτια, λένε, είναι ο καθρέφτης της ψυχής. Ο κάθε άνθρωπος, με τα μάτια του, έχει δει τόσα πολλά, μα τόσα πολλά!
Τι σημαίνει σε ορισμένα γυναικεία χείλη το μουντζουρωμένο κραγιόν;
Δεν σημαίνει κάτι• τουλάχιστον δεν το κάνω επί τούτου. Ένας ζωγράφος κάποτε μου είπε ότι μοιάζουν με χιλιοφιλημένες• ίσως να είναι!
Πόσο σας απασχολεί η έννοια της "ομορφιάς" στις προσωπογραφίες σας;
Πόση ομορφιά θα υπάρχει σε ένα τασάκι γεμάτο από τσιγάρα! Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ομορφιά στην ζωγραφική είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Το καθετί που γίνεται έχει τον ρόλο του!
Ποιος θα μπορούσε να είναι ένας δικός σας ορισμός για την Τέχνη;
«Η Τέχνη είναι μια ευλογημένη Κατάρα».
Υπάρχει αλήθεια "καλή" και "κακή" ζωγραφική, και αντίστοιχα "καλός" και "κακός" ζωγράφος; Η αξιολόγηση της Τέχνης και των εκπροσώπων της και η ταξινόμηση της σε "ποιοτικούς" και "μη" είναι τελικά "αντικειμενική" ή "υποκειμενική" υπόθεση που αφορά περισσότερο τα άτομα που εμπλέκονται με αυτήν (καλλιτέχνες, γκαλερίστες, επιμελητές) παρά το φιλότεχνο κοινό;
Αυτή ίσως είναι η πιο ωραία ερώτηση, η οποία βέβαια θέλει πολλή ανάλυση. Υπάρχει ζωγραφική της Κυριακής, αλλά και ζωγραφική σαν τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης. Γιατί αν η ζωγραφική γίνεται καθαρά σαν διακόσμηση τότε έχει και ημερομηνία λήξης. Μπορεί όμως ο καλλιτέχνης να δίνει την ψυχή του σε κάτι που έχει ημερομηνία λήξης; Ένα έργο τέχνης, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να αντέχει στον χρόνο. Η Τέχνη δεν είναι μόδα. Είναι λόγος με εικόνες, οπότε, ναι, χωρίζεται σε ποιοτική και μη. Ο Βαν Γκονγκ, για παράδειγμα, ήταν ένας αδέξιος ζωγράφος• ζυγίζω την λέξη αδέξιος, αλλά ένας τεράστιος ζωγράφος.
Πέρα από την ζωγραφική, ποια άλλα "ιδανικά" σας δίνουν ζωή, χαρά και νόημα;
Μα η ίδια η ζωή, η οικογένεια μου, και ότι αυτό την περιβάλλει.
Ποιους εικαστικούς, διαχρονικούς ή και σύγχρονους, θαυμάζετε για το έργο τους;
Παλιά ξεχώριζα κάποιους, τώρα πια μου αρέσει και ο Ρόθκο, αλλά και ο Βερμέερ. Λατρεύω τον Ματίς, τρελαίνομαι να πηγαίνω στο μουσείο Πικάσο. Ο Μπρίγκελ, αλλά και ο Πιέρο Ντέ λα Φραντσέσκα, όπως και ο Βελάσκεθ...
Πώς σας αρέσει να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Καλή παρέα, μουσική και καλό φαγητό!
Σάββας Γεωργιάδης
Ο Σάββας Γεωργιάδης γεννήθηκε στην Λεμεσό το 1975. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, με καθηγητή τον Δ.Μυταρά, απ’ όπου αποφοίτησε με Άριστα. Κατά την διάρκεια των σπουδών του (1995-2000) υπήρξε υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ).
Ατομικές εκθέσεις:
Ατομικές εκθέσεις:
1998 Δημοτική Βιβλιοθήκη «Κτίριο Πηλαβάκη», Λεμεσός, 2002 Memoria Personae, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, 2005 Views of Truth, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, 2006 Τζάμια-Κρύσταλλα Αίθουσα Τέχνης, Χανιά, Κρήτη, 2006 C.K.art gallery, Λευκωσία, 2008 Σχέδια, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, 2011 Limited Edition, Γκαλερί Αποκάλυψη, Λευκωσία, 2012 City of Birth, Γκαλερί Ζαχαρίας, Λεμεσός, 2014 Αίθουσα Aναμονής, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, 2016 Γυναίκες, Γκαλερί Εvripides, 2018 Πρόσωπα στην Κέα, Γκαλερί Marina Keas, 2021 Εν προόδω, Γκαλερί Evripides
Ομαδικές εκθέσεις:
1993 Επιλογή, Peter’s Gallery, Λεμεσός, 1995 Επιλογή, Peter’s Gallery, Λεμεσός, 2000 ΕΠΑΣΚΤ, Α΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής, Αθήνα, 2001 Ο Βυζάντιος και οι νέοι, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, Τα Β΄ Λεμέσια, Δημοτική Πινακοθήκη, Λεμεσός, Γκαλερί Μορφή, Λεμεσός, 2002 «30x40», Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, 2003 Τα νέα Σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Δήμος Αθηναίων, Γκάζι, The rape of Europe, Luke and A Gallery, Λονδίνο, επιμέλεια: Μ. Ρογκάκος, Coup de Coeur, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Μαριλένας Λιακοπούλου, επιμέλεια: E. Αλεξάκη, 2004 OdePindArt, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, BP Portrait Award, Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων, Λονδίνο, Royal Albert Memorial Museum, Exeter, Αγγλία, Aberdeen Art Gallery Royal West of England Academy, Bristol, 2005 Ομοιότητες Περίπου, Εκδοχές ενός πορτρέτου του Αντώνη Μπενάκη, Μουσείο Μπενάκη, ART ATHINA 2005, 2006 Διασχίζοντας τα σύνορα, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, επιμέλεια: Θ. Μουτσόπουλος, Ήταν κάποτε η Πηνελόπη Δέλτα, Κολλέγιο Αθηνών, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2007 Όψεις της μορφής - Σημάνσεις του τόπου, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Πινακοθήκη Χανίων, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Γενέθλιος Τόπος, Μουσείο Μπενάκη, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Σκιαγραφώντας τον Διονύσιο Σολωμό, Πινακοθήκη Μοσχανδρέου, Mεσολόγγι, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Σκιαγραφώντας τον Διονύσιο Σολωμό, SALA DEL CAMINO, Βενετία, Ιταλία, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2008 H Aίγινα των ζωγράφων, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2009 Συνέβη στην Αθήνα, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2010 Ο Ιωάννης Γεννάδιος και ο κόσμος του, Γεννάδιος Βιβλιοθήκη, Αθήνα, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Ανθρώπινα Μέτρα, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Ιχνηλατώντας την Κωνσταντινούπολη, Θεολογική Σχολή της Χάλκης, Πριγκηπόνησσα και Σησμανόγλειο Μέγαρο, Κωνσταντινούπολη Τεχνόπολης, Αθήνα, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Αποδομώντας τον Καμβά, Επινοώντας την Εικόνα, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2011 Η αλήθεια είναι πάντοτε παράλογος, Εικαστικό αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Χριστουγενιάτικες Ιστορίες, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, επιμέλεια:Ίρις Κρητικού, Σώματα-Τόποι, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, Βερολίνο, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2012 Εικόνες για μια Ελλάδα που διαρκεί, Golden Hall, επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης-Μαρία Ξανθάκου, 2013 Περιστατικά Δ, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Σύρος, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2015 Mόνο εσέ Ρωτόκριτε, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, Θεσσαλονίκη, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Δρύος Ανάγνωσμα/Τέχνη στο Βαρέλι, Ζάππειο Μέγαρο, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Ο Παραμυθένιος κόσμος του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν, Ιανός Άιθουσα Τέχνης, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Πλόες 21 «Νηπενθή & Εωθινά» Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως, Άνδρος, επιμέλεια: Αθηνά Σχοινά, “Colors of Greece” the muses at the Hambtons in New York, επιμέλεια: Ειρήνη Βανταράκη, Colours of Greece Ελληνικό Προξενείο Νέας Υόρκης, επιμέλεια: Ειρήνη Βανταράκη, 2016 Η περίπτωση Καποδίστρια, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2018 Άρωμα γυναίκας στην Ελληνική Ζωγραφική, Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, επιμέλεια: Λαμπρινή Καρακούρτη-Ορφανοπούλου, 2020 Εύζωνες, Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Βορρέ και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κατά την περίοδο 2006-2007, πραγματοποίησε αντίγραφα για τις ανάγκες των γυρισμάτων της μεγάλου μήκους κινηματογραφικής ταινίας El Greco, του Γ. Σμαραγδή.
*Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος και μέλος της AICA Ελλάδος https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com
Ομαδικές εκθέσεις:
1993 Επιλογή, Peter’s Gallery, Λεμεσός, 1995 Επιλογή, Peter’s Gallery, Λεμεσός, 2000 ΕΠΑΣΚΤ, Α΄ Εργαστήριο Ζωγραφικής, Αθήνα, 2001 Ο Βυζάντιος και οι νέοι, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, Τα Β΄ Λεμέσια, Δημοτική Πινακοθήκη, Λεμεσός, Γκαλερί Μορφή, Λεμεσός, 2002 «30x40», Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, 2003 Τα νέα Σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Δήμος Αθηναίων, Γκάζι, The rape of Europe, Luke and A Gallery, Λονδίνο, επιμέλεια: Μ. Ρογκάκος, Coup de Coeur, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών, Μαριλένας Λιακοπούλου, επιμέλεια: E. Αλεξάκη, 2004 OdePindArt, Αίθουσα Τέχνης Αθηνών Μαριλένας Λιακοπούλου, BP Portrait Award, Εθνική Πινακοθήκη Πορτρέτων, Λονδίνο, Royal Albert Memorial Museum, Exeter, Αγγλία, Aberdeen Art Gallery Royal West of England Academy, Bristol, 2005 Ομοιότητες Περίπου, Εκδοχές ενός πορτρέτου του Αντώνη Μπενάκη, Μουσείο Μπενάκη, ART ATHINA 2005, 2006 Διασχίζοντας τα σύνορα, Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη, επιμέλεια: Θ. Μουτσόπουλος, Ήταν κάποτε η Πηνελόπη Δέλτα, Κολλέγιο Αθηνών, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2007 Όψεις της μορφής - Σημάνσεις του τόπου, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Πινακοθήκη Χανίων, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Γενέθλιος Τόπος, Μουσείο Μπενάκη, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Σκιαγραφώντας τον Διονύσιο Σολωμό, Πινακοθήκη Μοσχανδρέου, Mεσολόγγι, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Σκιαγραφώντας τον Διονύσιο Σολωμό, SALA DEL CAMINO, Βενετία, Ιταλία, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2008 H Aίγινα των ζωγράφων, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2009 Συνέβη στην Αθήνα, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2010 Ο Ιωάννης Γεννάδιος και ο κόσμος του, Γεννάδιος Βιβλιοθήκη, Αθήνα, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Ανθρώπινα Μέτρα, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Ιχνηλατώντας την Κωνσταντινούπολη, Θεολογική Σχολή της Χάλκης, Πριγκηπόνησσα και Σησμανόγλειο Μέγαρο, Κωνσταντινούπολη Τεχνόπολης, Αθήνα, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Αποδομώντας τον Καμβά, Επινοώντας την Εικόνα, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Δημοτική Πινακοθήκη Θεσσαλονίκης, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2011 Η αλήθεια είναι πάντοτε παράλογος, Εικαστικό αφιέρωμα στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα», επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Χριστουγενιάτικες Ιστορίες, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, επιμέλεια:Ίρις Κρητικού, Σώματα-Τόποι, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού, Βερολίνο, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2012 Εικόνες για μια Ελλάδα που διαρκεί, Golden Hall, επιμέλεια: Μάνος Στεφανίδης-Μαρία Ξανθάκου, 2013 Περιστατικά Δ, Συλλογή Αντώνη και Άζιας Χατζηιωάννου, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Σύρος, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2015 Mόνο εσέ Ρωτόκριτε, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών, Θεσσαλονίκη, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Δρύος Ανάγνωσμα/Τέχνη στο Βαρέλι, Ζάππειο Μέγαρο, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Ο Παραμυθένιος κόσμος του Χάνς Κρίστιαν Άντερσεν, Ιανός Άιθουσα Τέχνης, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, Πλόες 21 «Νηπενθή & Εωθινά» Ίδρυμα Πέτρου και Μαρίκας Κυδωνιέως, Άνδρος, επιμέλεια: Αθηνά Σχοινά, “Colors of Greece” the muses at the Hambtons in New York, επιμέλεια: Ειρήνη Βανταράκη, Colours of Greece Ελληνικό Προξενείο Νέας Υόρκης, επιμέλεια: Ειρήνη Βανταράκη, 2016 Η περίπτωση Καποδίστρια, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού, 2018 Άρωμα γυναίκας στην Ελληνική Ζωγραφική, Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, επιμέλεια: Λαμπρινή Καρακούρτη-Ορφανοπούλου, 2020 Εύζωνες, Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, επιμέλεια: Ίρις Κρητικού.
Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου, στο Μουσείο Μπενάκη, στο Μουσείο Βορρέ και σε ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κατά την περίοδο 2006-2007, πραγματοποίησε αντίγραφα για τις ανάγκες των γυρισμάτων της μεγάλου μήκους κινηματογραφικής ταινίας El Greco, του Γ. Σμαραγδή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου